umutlarımız vardı elimizde
hiç farkedemediğimiz
şeffaf ve hep taze umutlarımız...
onlara ulaşmak istediğimizde hep hayat çıkardı arkasından
ama varlardı yine de
içimzde
ruhumuzda hissettiğimiz....
umutlarımız vardı kırlarda koşan çocuklar misali mutlu olmaya dair
soluk alıp verişimiz kadar sıcak
o sıcaktan oluşan ve camlara isimlerimizi yazdığımız buğular kadar saf
geceler geçerdi ıssız yalnızlığımızdan
ruhumuz akardı karanlıklara
ama ufacık da olsa bir ışık vardı tünelin diğer ucunda
ufacık da olsa
hayat vardı yanıbaşımızda
sonra insanlar vardı daha tanımadığımız
hayatlar vardı ışığını almadığımız
en önemlisi arsız mutluluklar vardı kimseye aldırış etmeden yaşayacağımız
hayat soğuk odalarında yaşama savaşı verdiğimiz otel odaları demek değildi
susmak da değildi içimizden geçen çığlıkları bastırarak
sevmek miydi dersen
belki öyleydi kim bilir
belki sevgiydi hayatı hayat yapan
ya da hayattı sevmeye bizi zorlayan
gelecek vardı hep içimzde
onu kaybettiğimizde bile elimizi tutan
bir hasret vardı sevgiye dair
sonra sırlarını anlatabildiğin küçük yaşamlar vardı sen farketmesende çevrende dönen
sen farketmesende içinde umutlar yeşeren
seni sevenler geçerdi gözünün önünden
ya da sevdiklerin kimbilir
kalbin bir yazı bir kışı yaşardı durmadan
ya soğuk ya sıcak
bir gün buz tutardı kristal parçaları içinde parlardı yüreğin
bir gün sıcaktan belki aşktan
defterlere çizilmiş kalplerden daha kırmızı olurdu
yatağına uzandığında düşündün mü hiç
tuzla buz olmuş o eski hayat damlaları
artık yeni yaşamlar keşfetme zamanı
yeniden doğma....
saatin çalıyor artık uyanma vakti
bırak artık o korkunç rüyaları
bırak artık o puslu sabahları
her güne gülerek de merhaba
güneş senin için parlasın
çevrene ışık saçmalısın
güven kendine
yıldızlar ulaşılamadıkları için güzel
sende sadece mutlu olacağın kişinin yıldızı olmalısın....
hiç farkedemediğimiz
şeffaf ve hep taze umutlarımız...
onlara ulaşmak istediğimizde hep hayat çıkardı arkasından
ama varlardı yine de
içimzde
ruhumuzda hissettiğimiz....
umutlarımız vardı kırlarda koşan çocuklar misali mutlu olmaya dair
soluk alıp verişimiz kadar sıcak
o sıcaktan oluşan ve camlara isimlerimizi yazdığımız buğular kadar saf
geceler geçerdi ıssız yalnızlığımızdan
ruhumuz akardı karanlıklara
ama ufacık da olsa bir ışık vardı tünelin diğer ucunda
ufacık da olsa
hayat vardı yanıbaşımızda
sonra insanlar vardı daha tanımadığımız
hayatlar vardı ışığını almadığımız
en önemlisi arsız mutluluklar vardı kimseye aldırış etmeden yaşayacağımız
hayat soğuk odalarında yaşama savaşı verdiğimiz otel odaları demek değildi
susmak da değildi içimizden geçen çığlıkları bastırarak
sevmek miydi dersen
belki öyleydi kim bilir
belki sevgiydi hayatı hayat yapan
ya da hayattı sevmeye bizi zorlayan
gelecek vardı hep içimzde
onu kaybettiğimizde bile elimizi tutan
bir hasret vardı sevgiye dair
sonra sırlarını anlatabildiğin küçük yaşamlar vardı sen farketmesende çevrende dönen
sen farketmesende içinde umutlar yeşeren
seni sevenler geçerdi gözünün önünden
ya da sevdiklerin kimbilir
kalbin bir yazı bir kışı yaşardı durmadan
ya soğuk ya sıcak
bir gün buz tutardı kristal parçaları içinde parlardı yüreğin
bir gün sıcaktan belki aşktan
defterlere çizilmiş kalplerden daha kırmızı olurdu
yatağına uzandığında düşündün mü hiç
tuzla buz olmuş o eski hayat damlaları
artık yeni yaşamlar keşfetme zamanı
yeniden doğma....
saatin çalıyor artık uyanma vakti
bırak artık o korkunç rüyaları
bırak artık o puslu sabahları
her güne gülerek de merhaba
güneş senin için parlasın
çevrene ışık saçmalısın
güven kendine
yıldızlar ulaşılamadıkları için güzel
sende sadece mutlu olacağın kişinin yıldızı olmalısın....