Bir hiç iken var ettin

Bir hiç iken var ettin
arza giriftar ettin
kalu bela safından
emrinle indirildim

kendi ruhi pakinden
üfledin nefahteyi
dört unsuru giydirip
perdeledin kendini

aleme bir hiç geldim
varlıklarla bezendim
kabaran benliğimden
özümü fark etmedim

kandırdı dünya beni
kirletti bedenimi
bu vücudu sarayın
padişahı nefs idi

tövbemi kabul edip
vermeseydin zikrini
özümü hatırlayıp
bilemezdim hiçliği

hiçin varıolur mu
benliğe ne oluyor
seni zikrettiğimde
yavaş yavaş ölüyor

bilse hiçlik tadını
terk eder makamatını
sarayımı terk edip
atar padişahlığı

allame olsan arzda
sonunda hiç olacaksın
eğer ki geç kalırsan
yarı yolda kalcaksın

hiçliğe vardın ise
cümleden kalkar perde
ins, cin, melek mahlukat
hizmet ederler hiçe

şemsim hiç olmalısın
özünü bulmalısın
hiç iken var edene
hiçlikle varmalısın


şems ahmet akyürek 28.02.2007