Enes
İhvan Forum Üye
Ademoğlu, insanoğlu; tarihin bile bir ismi yokken bize böyle isim verildi ilkin…
Yasak meyveyi yedikten sonra uğradığımız sürgünü cennet eyleyecek kadar yabancılaştık cennete!
İlk kanı biz döktük yeryüzüne! Kim bilir yırtıcı hayvanlar belki de bizden görmüştür ilk yırtıcılığı…
Zayıftık, kalın derilerimiz sert pençelerimiz hiç olmadı. Dişlerimiz ancak belli şeyleri kesiyordu ve hem doğuştan onlara da sahip değildik.
Üşürüz, acıkırız, korkarız, ürkeriz, severiz. Sadece doğarken değil canımız ve ruhumuz her acı duyduğunda ağlarız.
Uzatmaya ne hacet?
Tufan olur, deprem olur, felaketler helak eder türümüzü ama yine de bir merhametin gölgesinde devam eder neslimiz. Sürekli affedilen mızmız çocukların şımarıklığı üzerimize sinmiştir çoktan!
Bir bitişin son damlalarında hep bir dirilişe mazhar oluruz.
Son erkek ve son kadından yeniden büyürüz ve yeniden büyütürüz tüm kötü yanlarımızı.
Bir diriliş döngüsü ta insanlık tarihinden itibaren çalışmaya başlar.
Kabil kanını döker Habil’in. İlk evlat acısıdır, ilk kardeş katlidir, ilk ağlayan anadır Havva!
Dünya zaten evlatların ölümü ile yıkılır anaların saçlarına…
Tarih durmuştur ama karar verici dön demiştir dünyaya! Döndükçe sırtından yüklerini atar gibi hafifletir acıları zaman… Kanasa da analar için, için kanarlar…
Nuh elini uzatır oğluna “gel bin gemiye” der… Kabil gibi taşlaşmıştır evlat! “dağlara çıkarım bu su beni yutamaz” son sözü olur umudun! Umut Nuh’un umudu…
İbrahim’in dayadığı bıçak acıtmaz İsmail’i… “kûn” dese karar kılıcı zaten olacaktır olan! Sınanacaktır en sevdiği şey üzerinden insanoğlu ve herkesin kalbi İbrahim kadar ihtiyar değildir. Oysa İbrahim’in bahtiyarlığı teslimiyetin büyüklüğüne gizlenmiştir.
Musa’nın kavmi helak olmak için doğmuştur sanki! İflah olmaz aç gözlülüğe kement değil gem vurulmuştur!
Dirilişin tarihi ölümden bile eskidir ve ölümden çok yaşamayacağını kimse iddia edemez.
İsa’nın havari diye bağrına bastığında gizlidir ihanet. Felaketin “İsasızlık” olduğunu kaç çan sesi hatırlatacaktır bilinmez…
Taşlanmıştır Muhammed…(a.s.) “Levlake!” de gizlidir… Tarihin sonuna gelinmiştir ancak bir dua yükselir semaya; “bilmiyorlar” yakarışı kurtarır insanlığı… Bilmemenin işe yaradığı tek tarihi andır belkide…
Diriliş yeniden parıldamıştır…
(devam edecek)
Enes Ali
16.03.2015
Yasak meyveyi yedikten sonra uğradığımız sürgünü cennet eyleyecek kadar yabancılaştık cennete!
İlk kanı biz döktük yeryüzüne! Kim bilir yırtıcı hayvanlar belki de bizden görmüştür ilk yırtıcılığı…
Zayıftık, kalın derilerimiz sert pençelerimiz hiç olmadı. Dişlerimiz ancak belli şeyleri kesiyordu ve hem doğuştan onlara da sahip değildik.
Üşürüz, acıkırız, korkarız, ürkeriz, severiz. Sadece doğarken değil canımız ve ruhumuz her acı duyduğunda ağlarız.
Uzatmaya ne hacet?
Tufan olur, deprem olur, felaketler helak eder türümüzü ama yine de bir merhametin gölgesinde devam eder neslimiz. Sürekli affedilen mızmız çocukların şımarıklığı üzerimize sinmiştir çoktan!
Bir bitişin son damlalarında hep bir dirilişe mazhar oluruz.
Son erkek ve son kadından yeniden büyürüz ve yeniden büyütürüz tüm kötü yanlarımızı.
Bir diriliş döngüsü ta insanlık tarihinden itibaren çalışmaya başlar.
Kabil kanını döker Habil’in. İlk evlat acısıdır, ilk kardeş katlidir, ilk ağlayan anadır Havva!
Dünya zaten evlatların ölümü ile yıkılır anaların saçlarına…
Tarih durmuştur ama karar verici dön demiştir dünyaya! Döndükçe sırtından yüklerini atar gibi hafifletir acıları zaman… Kanasa da analar için, için kanarlar…
Nuh elini uzatır oğluna “gel bin gemiye” der… Kabil gibi taşlaşmıştır evlat! “dağlara çıkarım bu su beni yutamaz” son sözü olur umudun! Umut Nuh’un umudu…
İbrahim’in dayadığı bıçak acıtmaz İsmail’i… “kûn” dese karar kılıcı zaten olacaktır olan! Sınanacaktır en sevdiği şey üzerinden insanoğlu ve herkesin kalbi İbrahim kadar ihtiyar değildir. Oysa İbrahim’in bahtiyarlığı teslimiyetin büyüklüğüne gizlenmiştir.
Musa’nın kavmi helak olmak için doğmuştur sanki! İflah olmaz aç gözlülüğe kement değil gem vurulmuştur!
Dirilişin tarihi ölümden bile eskidir ve ölümden çok yaşamayacağını kimse iddia edemez.
İsa’nın havari diye bağrına bastığında gizlidir ihanet. Felaketin “İsasızlık” olduğunu kaç çan sesi hatırlatacaktır bilinmez…
Taşlanmıştır Muhammed…(a.s.) “Levlake!” de gizlidir… Tarihin sonuna gelinmiştir ancak bir dua yükselir semaya; “bilmiyorlar” yakarışı kurtarır insanlığı… Bilmemenin işe yaradığı tek tarihi andır belkide…
Diriliş yeniden parıldamıştır…
(devam edecek)
Enes Ali
16.03.2015
