Bir Akşamdan Yine bir Sabah oldu

Ben derdimi bırakmadım!

Ansızın buruk bir duygu yüklenirse yüreğine
Gözlerin dalarsa zaman zaman uzaklara
Ve kulakların bir an bile olsa çınlıyorsa
Bil ki, bir yerlerde, bir yürekte özlenmişsin

Sahi hiç takıldı mı gözlerin bir yaralı serçeye
Ve hiç takıldı mı gözlerin uçuşan kelebeğe
susmalarla yaşıyoruz...
Lal dilim, eller açık karıncalı, yükselmiş göğe doğru
Gözler ıslak, buğulu, nemli mi nemli
Dualar senin için, dualarda sen varsın
Bil ki, bir yürekte, bir duada özlenmişsin

Issız bir şeyler gelip geçer yüreğimden
Sanma ki öylesine ve umarsız şeyler
Bir düşünce iklimindeki deprem ve sen
En acımasız bir düşümde özlenmişsin

Hani tarifi imkansız duygular vardır
Anlatamam ne ele sığar ne avuca
Bir duygu ki bedenimi sarar seni görünce
Diken diken vücudum, tepemden tırnağıma özlenmişsin

Anla, yetmez kalem-kağıt, sığmaz kelimelere
Kifayetsiz bir zaman, kifayetsiz bir sevgi
Umuda yelken açmış bir martı kanadında
Kağıtta, kalemde, şiirde, resimde özlenmişsin

Nadide bakışlar vardır, insanları ağlatan
Bakışlar vardır, bir bakınca ürperten
Köşe bucak koşupta ardından kovalatan
Gizlice sana bakan bir çift gözde özlenmişsin

Sus! İnsanlar vardır asla unutulmayan
Yüreklerde saklanan kurşun yarası gibi
Ve ölüp gidince ebedi hayat eşi
Sonsuza uzanan bir hayatta özlenmişsin

Unutmak kolay mı o nurlu yüzü, o nazik sesi
Bulutların üstünde kanat çırpıyor gibi
Sahikalar çıkmış nurlu bir prensesi
Bil ki unutmak imkansız, her lahza özlenmişsin

Bir rüyanın zevki ile hep peşindeyim
Ellerimi tutmaya uzanmaktasın
Güvenle karşıkı engin bir sırla
Başını omzuma yaslamaktasın, özlenmişsin

Daha doğmamış çocuklarıma
Anne diye hep seni göstermekteydim
Ya ben ebedi hayatımın eşsiz rengini kaybettim
Arıyorum anla artık dön geri
Bil ki bir yerlerde, bir yürekte, bir duada, bir şiirde, bir resimde özlenmişs

Kim görmüş Mecnun’un Leyla’yı bıraktığını
Hep bu oldu dünyada düşüncemin serhaddi.
Bir buz gibi gözümde her sabah doğan güneş,
Kabuslar gibi çöküyor, çökünce her gece;
Gündüzler burda kabir karanlığına eş,
İnsanlar ufuksuz, hayatsa tam bir bilmece..
Vermiyor bencesini zevk u safanın hayat,
Fecre kapalı sanki gönlümdeki tepeler;
Hep ümide koşsam da sarsılıyor hissiyat,
Kaplıyor ufukları siyah siyah perdeler.





Elimde resmin …/ yüreğimde SEN…!
Kalemim yine seni yazıyor bu gece virgül yerine…
Tenin kağıdım olmuŞ Zihnime…
Anlam üstüne anlam katıyor bakışların
“Seni seviyorum” lar birikiyor dilimin ucunda….
Üç/beş kelime kalbimden çıkmış zihnimde dolanıyor..
Ay ışığının aydınlattığı tek pencereli odamda bekliyorum yine
Güneş doğmayan sabahları

gözlerimi bile kırpmadan..
Yüreğim yüreğine kilitli;
Kapılar ardına saklanmış yarınlarım

göstermiyor hiç bir belirti….


Korkar oldum artık aynalardan
Bu yüz benim mi hüzün dolu bakışlı?
Bu ben miyim??
Aynalar seni gösteriyor her bakışımda yine….
Kalemim yine seni yazıyor virgül yerine;
Zihnimde dolanıyor üç/beş kelime
Yokluğunda mıh gibi çakılıyorum olduğum yere...



Ayrılığın gölgesi vurmayacak sevdamıza..

Her daim aşkını taşıyacağım yüreğimde

Her daim aşkımı taşıyacağın gibi yüreğinde


Seni böyle sevmek günah ise eger ben anadan doğma bir günahkarım seven yüreğim kor olana kadar gözlerimin feri solana kadar mahşer sirenleri çalana kadar seni yüreğimde sonsuza kadar yaşatacağım...!




http://facebookvideoindir.gen.tr/ask-zinciri-leyla-leyla-dan-mevla-ya-yol-vardir.html