Ezrak Yektâ'
NisyanDireniŞ
- Katılım
- 21 Nis 2008
- Mesajlar
- 629
- Tepkime puanı
- 84
- Puanları
- 0
Peki nedir bu içimdeki,
Düşündükçe çoğalan...
Geri dönmek isterken ve görmek dilerken seni,
Peşime düşen sesler neyin nesidir...
Yine gülümseyen yüzüme, hasretin değil de nedir.
Yalan söyledikçe yüzü kızaran
Çocuklar gibisin hayat!
Ne zaman gitmeye kalksam aynı garda.
Beni unutan tren gibisin...
Evet, ben o çaresiz hamal,
Ama bu kez yüküm yeis değildir.
Eskiyen düşlerimi geri yollama
Bu gözlerimde gezinen mahrem sevgidir.
Ve ellerin hiç mi hiç yoldaş olmasın bana.
Zaman kaybısın dünya,
Çiğeri beş para etmezleri yarısın.
Onu beklediğim bir anda uğrasın bana ölüm
Dedi ki; nasıl ölürsem öyle gidecekmişim ona.
Dedim, İstanbul gibi bir ölüm ver bana.
Ezrak Yektâ'
Düşündükçe çoğalan...
Geri dönmek isterken ve görmek dilerken seni,
Peşime düşen sesler neyin nesidir...
Yine gülümseyen yüzüme, hasretin değil de nedir.
Yalan söyledikçe yüzü kızaran
Çocuklar gibisin hayat!
Ne zaman gitmeye kalksam aynı garda.
Beni unutan tren gibisin...
Evet, ben o çaresiz hamal,
Ama bu kez yüküm yeis değildir.
Eskiyen düşlerimi geri yollama
Bu gözlerimde gezinen mahrem sevgidir.
Ve ellerin hiç mi hiç yoldaş olmasın bana.
Zaman kaybısın dünya,
Çiğeri beş para etmezleri yarısın.
Onu beklediğim bir anda uğrasın bana ölüm
Dedi ki; nasıl ölürsem öyle gidecekmişim ona.
Dedim, İstanbul gibi bir ölüm ver bana.
Ezrak Yektâ'
