Ben Sensizliğin İpini Çoktan Çektim....

Sen git sevgilim!
Hiç ummadığım bir anda düştüm bu boşluğa
Bu umarsız çığlıklar, hep seni sevmemden
Yürek yokluğundan bihaber,
Defne ektiğim taş duvarlar soğuk
Yine de yaslanıyorum, omuzlarını bulamayınca ,
Kolum kanadım kırık, beni sorarsan
Uzaklardan salladığın mendiller ıslandı-kurudu…
Yüzüm dargın aynalara,
Bakmaktan korkmasamda,
Içimde bir sızı,
Hasret kaldım tanıdık bir dokunuşa
Acıktım zamanlı zamansız dokunan parmak uçlarına,
Yine de bile bile lades çektim sana,
Git sevgili, bensizliğe açılan yollar açık sana….
Toz kaçan gözlerim,
Terleyen avuç içlerim,
Titreyen ellerim,
Senden kalan soluk bir hatıra,
Ben sensizliğin ipini çoktan çektim
Sen git sevgilim!
Git!…​