...e-mail ime gelen bir güzel konuyu paylaşmak istedim...
*******
BEN REZZAKI DİNLİYORUM SİZ ABDÜLREZZAKI
Hızır Aleyhisselâm, kıyamet gününe kadar yerküre üzerinde
tasarruf sahibi olup, belde belde her yeri gezer. Bir gün yolu
Yemen'deki San'a Camii'ne düşer.
O gün camide devrin vaizlerinden Abdürrezzak Hocaefendi vaaz vermektedi
Abdürrezzak Hocaefendininözelliği, vaazlarını ihlâs ve samimiyetle yapar, bu ihlâs ve
samimiyetten dolayı da dinleyenler çoğu zaman gözyaşlarına engel
olamazlardı. Yine güzel vaazlarından birini yapıyordu.
Cemaatte pür dikkat hocaefendiyi dinliyordu. O sırada caminin en uzak
köşesinde bir genç sırtını caminin duvarına dayamış, başını
göğsüne doğru eğmiş, uyuklamakta idi.
Bu gencin durumu Hızır Aleyhisselâm'ın dikkatini çekti ve gencin yanına giderek onu
omzundan dürterek uyanmasını sağladı ve kulağına fısıldadı:
-Kardeşim! Cemaat Abdürrezzak Hocadan âyet ve hadis dinliyor,
öğütler alıyor, sen uyuyorsun.
Genç başını kaldırdı, Hızır Aleyhisselâm'a mâna yüklü
gözlerle baktıktan sonra dedi ki:
-Ben burada vaazı, nasihatleri Rezzak'tan dinliyorum, siz de beni
Abdürrezzak'tan dinlemeye davet ediyorsunuz.
Hızır Aleyhisselâm gencin söylediklerinde samimi olup
olmadığını anlamak için ona sordu:
-Benim kim olduğumu biliyor musun?
-Sen Hızır Aleyhisselâm'sın.
Hızır Aleyhisselâm, gencin doğru söylediğini anlayınca, gence
selâm vererek yanından ayrılmak üzere iken, genç Hızır
Aleyhisselâm'ın duyabileceği kadar hafif bir sesle:
-Siz varın Abdürrezzak Hocayı dinleyin. Beni kendi hâlime
bırakın.
Gencin yanından ayrılan Hızır Aleyhisselâm Rabbine niyazda
bulunur.
"Ya Rabbi! Bana verdiğin bilgi ile gördüğüm evliyanın içinde
böyle bir genç yoktu. Bu gencin durumu nedir?"
Hak Teâlâ Hazretleri Hızır Aleyhisselâm'ın kalbine ilham etti ki:
"Sana verdiğim ilimle sen, beni sevenleri biliyorsun. O genç ise,
benim sevdiğimdir; benim sevdiklerimi ancak ben bilirim."
.
*******
BEN REZZAKI DİNLİYORUM SİZ ABDÜLREZZAKI
Hızır Aleyhisselâm, kıyamet gününe kadar yerküre üzerinde
tasarruf sahibi olup, belde belde her yeri gezer. Bir gün yolu
Yemen'deki San'a Camii'ne düşer.
O gün camide devrin vaizlerinden Abdürrezzak Hocaefendi vaaz vermektedi
Abdürrezzak Hocaefendininözelliği, vaazlarını ihlâs ve samimiyetle yapar, bu ihlâs ve
samimiyetten dolayı da dinleyenler çoğu zaman gözyaşlarına engel
olamazlardı. Yine güzel vaazlarından birini yapıyordu.
Cemaatte pür dikkat hocaefendiyi dinliyordu. O sırada caminin en uzak
köşesinde bir genç sırtını caminin duvarına dayamış, başını
göğsüne doğru eğmiş, uyuklamakta idi.
Bu gencin durumu Hızır Aleyhisselâm'ın dikkatini çekti ve gencin yanına giderek onu
omzundan dürterek uyanmasını sağladı ve kulağına fısıldadı:
-Kardeşim! Cemaat Abdürrezzak Hocadan âyet ve hadis dinliyor,
öğütler alıyor, sen uyuyorsun.
Genç başını kaldırdı, Hızır Aleyhisselâm'a mâna yüklü
gözlerle baktıktan sonra dedi ki:
-Ben burada vaazı, nasihatleri Rezzak'tan dinliyorum, siz de beni
Abdürrezzak'tan dinlemeye davet ediyorsunuz.
Hızır Aleyhisselâm gencin söylediklerinde samimi olup
olmadığını anlamak için ona sordu:
-Benim kim olduğumu biliyor musun?
-Sen Hızır Aleyhisselâm'sın.
Hızır Aleyhisselâm, gencin doğru söylediğini anlayınca, gence
selâm vererek yanından ayrılmak üzere iken, genç Hızır
Aleyhisselâm'ın duyabileceği kadar hafif bir sesle:
-Siz varın Abdürrezzak Hocayı dinleyin. Beni kendi hâlime
bırakın.
Gencin yanından ayrılan Hızır Aleyhisselâm Rabbine niyazda
bulunur.
"Ya Rabbi! Bana verdiğin bilgi ile gördüğüm evliyanın içinde
böyle bir genç yoktu. Bu gencin durumu nedir?"
Hak Teâlâ Hazretleri Hızır Aleyhisselâm'ın kalbine ilham etti ki:
"Sana verdiğim ilimle sen, beni sevenleri biliyorsun. O genç ise,
benim sevdiğimdir; benim sevdiklerimi ancak ben bilirim."
.