BANA BİR AŞK BORCUN VAR
Adam genç kadına seslendi: “Bana göz yaşı borcun var.
Genç kadın sordu : “Nasıl ödeye bilirim”
Adam gözlerini kırptı: “hadi gülümse!”
Gülümsedi genç kadın. Adam cebinden mendilini çıkarıp borcunu sildi. Ve medilini özenle katlayıp, yine kalbinin üzerindeki iç cebine koydu. Bir demet mor sümbül vardı kadının elinde. İkiside bahar kokuyordu. Biri ilk bahar biri güz..
Adam yine seslendi: “bana mutluluk borcun var!”
Genç kadın biraz mahçup, biraz şaşkın sordu: “ nasıl ödeyebilirim”
Heyacanlandı adam: “hadi yat dizlerime!”
Genç Kadın bir kedi uysallığında yattı dizlerine usulca..
Adam sefkatle saçlarını taramaya başladı kadının.
Saçları güneşe ve yağmura hasret hiç yaşanmamış baharlara benziyordı. Çaresizliğini ördü sıra sıra… Sonra saçının her teline, mutluluğun çığlıklarını bağladı adam. Yetmedi, gizli düğüm attı.. Ağladı.
Hava kararmak üzereydi…
Dışarıda yağmur yağıyordu delice. Adam, sürekli borç defterini kurcalıyordu. Genç kadının gözlerinin içine baktı:
Bana yürek borcun var! Dedi
Borcun farkındaydı genç kadın şaşırmadı. “borcumu nasıl ödeyebilirim ?” diye sordu.
Adam kollarını uzattı: “hadi tut ellerimi!”
Sümbül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın..
Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiveriyordu bütün borcu avuçlarının içinde.
Genç kadın gitmek üzereydi adam son kez seslendi: “bana can borcun var!”
Kadın irkildi can mı?
Tertemiz havayı içine çekti adam:
“evet … can borcun var. Sensizlik öldürüyor beni!”
Hoşuna gitti sözler kadının.
“Peki bu borcumu nasıl tahsil etmeyi düşünüyorsun?
Adam biraz daha yaklaştı kadına
“Yum gözlerini!
Kadın hiç tereddüt etmedi yumdu gözlerini. Adam da yumdu gözlerini, masumca bir öpücük kondurdu kadının anlına..
“Bu ne şimdi yaptığın? Diyerek çattı kaşlarını kadın.
Adam pişmanlık memnunluk arasında gidip geldi…
Kekeledi
“hayat öpücüğüydü “ dedi
Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı…
Adam şaşırdı;
Ya senin yaptığın neydi? Diye sordu
Genç kadın kapıya yöneldi:
“Veda öpücüğü!!”
Kalan borçlarına karşılık, yürek dolu çaresizlik ve bir de mor sümbüllerini masanın üzerine bırakıp gitti genç kadın.
Adam peşinden koştu ve sümbülleri geri verdi kadına:
“ne olur iyi bak umut çiçeklerime, solmasınlar..”
Genç kadın merak etme gün aşırı sularım çiçeklerini!”
Adam sevindi:
Güneşe suya gerek yok Gülümse yeter!
Kadın gözden kaybolurken haykırdı adam:
Umutlarımı kefil yaptım… Unutma, bana bir aşk borçlusun!
Haykırışları yağmura karıştı kadın ise yağmuru hissetmeyen kalabalığa…..
ESRA
Adam genç kadına seslendi: “Bana göz yaşı borcun var.
Genç kadın sordu : “Nasıl ödeye bilirim”
Adam gözlerini kırptı: “hadi gülümse!”
Gülümsedi genç kadın. Adam cebinden mendilini çıkarıp borcunu sildi. Ve medilini özenle katlayıp, yine kalbinin üzerindeki iç cebine koydu. Bir demet mor sümbül vardı kadının elinde. İkiside bahar kokuyordu. Biri ilk bahar biri güz..
Adam yine seslendi: “bana mutluluk borcun var!”
Genç kadın biraz mahçup, biraz şaşkın sordu: “ nasıl ödeyebilirim”
Heyacanlandı adam: “hadi yat dizlerime!”
Genç Kadın bir kedi uysallığında yattı dizlerine usulca..
Adam sefkatle saçlarını taramaya başladı kadının.
Saçları güneşe ve yağmura hasret hiç yaşanmamış baharlara benziyordı. Çaresizliğini ördü sıra sıra… Sonra saçının her teline, mutluluğun çığlıklarını bağladı adam. Yetmedi, gizli düğüm attı.. Ağladı.
Hava kararmak üzereydi…
Dışarıda yağmur yağıyordu delice. Adam, sürekli borç defterini kurcalıyordu. Genç kadının gözlerinin içine baktı:
Bana yürek borcun var! Dedi
Borcun farkındaydı genç kadın şaşırmadı. “borcumu nasıl ödeyebilirim ?” diye sordu.
Adam kollarını uzattı: “hadi tut ellerimi!”
Sümbül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın..
Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiveriyordu bütün borcu avuçlarının içinde.
Genç kadın gitmek üzereydi adam son kez seslendi: “bana can borcun var!”
Kadın irkildi can mı?
Tertemiz havayı içine çekti adam:
“evet … can borcun var. Sensizlik öldürüyor beni!”
Hoşuna gitti sözler kadının.
“Peki bu borcumu nasıl tahsil etmeyi düşünüyorsun?
Adam biraz daha yaklaştı kadına
“Yum gözlerini!
Kadın hiç tereddüt etmedi yumdu gözlerini. Adam da yumdu gözlerini, masumca bir öpücük kondurdu kadının anlına..
“Bu ne şimdi yaptığın? Diyerek çattı kaşlarını kadın.
Adam pişmanlık memnunluk arasında gidip geldi…
Kekeledi
“hayat öpücüğüydü “ dedi
Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı…
Adam şaşırdı;
Ya senin yaptığın neydi? Diye sordu
Genç kadın kapıya yöneldi:
“Veda öpücüğü!!”
Kalan borçlarına karşılık, yürek dolu çaresizlik ve bir de mor sümbüllerini masanın üzerine bırakıp gitti genç kadın.
Adam peşinden koştu ve sümbülleri geri verdi kadına:
“ne olur iyi bak umut çiçeklerime, solmasınlar..”
Genç kadın merak etme gün aşırı sularım çiçeklerini!”
Adam sevindi:
Güneşe suya gerek yok Gülümse yeter!
Kadın gözden kaybolurken haykırdı adam:
Umutlarımı kefil yaptım… Unutma, bana bir aşk borçlusun!
Haykırışları yağmura karıştı kadın ise yağmuru hissetmeyen kalabalığa…..
ESRA
pty