Nur Cennet
Profesör
Sıradan bir ikinci sayfa haberiydik
'Aşırı hüzün kaybı' diye yazıyordu
'Ben ne hayatlar gördüm'diyen tahta bir masada
Yağmur bir hançer gibi kalbimize batıyor
Hepimiz 'ayrılıktan' ölüyorduk
Tek başına bir cümlenin öznesi olmak
Meğer ne büyük yaraymış
Şimdi şimdi anlıyorduk
Çırılçıplaktık saat bizi iki geçiyordu
Şişeler hayatta durduğu gibi durmuyor
Her makamda yüzümüz yaşlanıyordu
Ucuz bir romanın esas oğlanıymışız
Aynıymışız...........
Aynıymışsınız.......
Yeni yeni anlıyorduk
Savaşmıydı yoksa barış mı biten
Hangi dinin günahıydı bizimkisi
Kanıyorduk..............
Hiç kimse bilmiyordu
Sıradan bir ikinci sayfa haberiydik
'Aşırı hüzün kaybı' diye yazıyordu
'Ben ne hayatlar gördüm'diyen tahta bir masada
Yağmur bir hançer gibi kalbimize batıyor
Hepimiz 'ayrılıktan' ölüyorduk
.........................
Doktorlar bile çare bulamıyordu
