CHP anayasa değişikliği için anayasa mahkemesine başvurdu. Hayırlı olsun. Bakan Çiçek "bu CHP nin anayasal hakkıdır." dedi. Doğrudur, buna bir şey demiyoruz. Ama değinmemiz gereken bir-iki konu var.
1- Bu olayla CHP nin halka güvenmediğinin göstergelerinden bir tanesi daha eklenmiştir. Çünki Anayasaya göre paket halkın önüne çıkacak, kararı halk verecek. Zaten halkın temsilcileri olan milletvekilleri maddelere iki sefer onay vermişler. Artık halka gidecek, halk karar verecek. Halka güvenen bir parti, sırtını halka dayayan bir parti kendi doğrularını halka bütün iletişim vasıtalarınnı kullanarak anlatır, sonunda halkın kararına saygı gösterirdi. Ama öyle olmamıştır. Denebilirki, "Anayasa bu hakkı vermiştir. Bu hakkın kullanılması neden kötü olsun?" Doğru, ama siyasal ahlak farkı. Bir takım kanunlar olabilir ama o kanunları pozitif yönde yorumlayan parti kazanır. Pozitif yönde yorumlasaydı bu bence CHP için daha iyi olurdu. Böyle yapmakla halka olan güvensizliğini apaçık belli etmiştir. Hatırlarsınız CHP anayasa görüşmelerinde kendi milletvekillerine bile güvenmemişti. (MHP ise kararına ve milletvekiline güvendiğini isbat etti.)
2- Anayasa mahkemesine başvururken "tümünün iptali" için başvurmuş. Halbu ki ne diyordu: "Maddelerin üçü çıkarılsa, biz kalana destek verebiliriz. Diğer maddeler de zaten bizim istediğimiz, karşı çıkmayacağımız değişikliklerdir" Bu yalan olduğu ortaya çıkmıştır. Niyeti ciddi olsaydı sadece o tartışılan maddeleri AYM ye götürürdü. Gerçi muhalefet bu maddelerde de samimi olmamıştır. Hükümeti uzlaşmazlıkla suçladılar. "3 maddeyi çıkarın gerisine destek veririz" dediler. Eleştirilerinde haklılar. Hükümet uzlaşmaya yanaşmadı. Ama yine de görüşlerinde samimilerse, diğer maddelerin geçmesi sorun değilse, o maddelerde destek verirler, sadece o üç madde refaranduma kalırdı. Böylece iddia ettikleri gibi refarandum maliyeti millete yüklenmezdi.
3- Bu maddenin AYM ye götürülmesi hukuksuzdur. Yo yo Anayasa değil, gerçek hukuk. Kediye ciğer emanet etmek veya Fare ye peynir emanet etmek gibi. Neden? Çünki AYM bu konuda tarafın birisidir. HSYK ya belki bakabilir, başka kanunlara bakabilir. Ama kendisi ile alakalı maddeye nasıl bakar? Bu demektir ki, Bir davacı var, bir davalı var. Birine deniyorki " Sen bu hususta biraz daha bilgilisin, bu kararı sen ver" Bu hukuk mudur? Dünyanın hiç bir aklı böyle bir garabeti kabul edemez. Ama burası Türkiye. Burada oluyor. 336 milletvekili nin iki sefer onay verdiği bir değişikliği 11 kişilik AYM yok sayabilecek.
Kararın ne olacağını henüz bilmiyoruz ama eğer red çıkarsa, bunun adı hukuk olacak, biz de bu karara saygı duyacağız.
BAŞÜSTÜNE AYM, başüstüne.
1- Bu olayla CHP nin halka güvenmediğinin göstergelerinden bir tanesi daha eklenmiştir. Çünki Anayasaya göre paket halkın önüne çıkacak, kararı halk verecek. Zaten halkın temsilcileri olan milletvekilleri maddelere iki sefer onay vermişler. Artık halka gidecek, halk karar verecek. Halka güvenen bir parti, sırtını halka dayayan bir parti kendi doğrularını halka bütün iletişim vasıtalarınnı kullanarak anlatır, sonunda halkın kararına saygı gösterirdi. Ama öyle olmamıştır. Denebilirki, "Anayasa bu hakkı vermiştir. Bu hakkın kullanılması neden kötü olsun?" Doğru, ama siyasal ahlak farkı. Bir takım kanunlar olabilir ama o kanunları pozitif yönde yorumlayan parti kazanır. Pozitif yönde yorumlasaydı bu bence CHP için daha iyi olurdu. Böyle yapmakla halka olan güvensizliğini apaçık belli etmiştir. Hatırlarsınız CHP anayasa görüşmelerinde kendi milletvekillerine bile güvenmemişti. (MHP ise kararına ve milletvekiline güvendiğini isbat etti.)
2- Anayasa mahkemesine başvururken "tümünün iptali" için başvurmuş. Halbu ki ne diyordu: "Maddelerin üçü çıkarılsa, biz kalana destek verebiliriz. Diğer maddeler de zaten bizim istediğimiz, karşı çıkmayacağımız değişikliklerdir" Bu yalan olduğu ortaya çıkmıştır. Niyeti ciddi olsaydı sadece o tartışılan maddeleri AYM ye götürürdü. Gerçi muhalefet bu maddelerde de samimi olmamıştır. Hükümeti uzlaşmazlıkla suçladılar. "3 maddeyi çıkarın gerisine destek veririz" dediler. Eleştirilerinde haklılar. Hükümet uzlaşmaya yanaşmadı. Ama yine de görüşlerinde samimilerse, diğer maddelerin geçmesi sorun değilse, o maddelerde destek verirler, sadece o üç madde refaranduma kalırdı. Böylece iddia ettikleri gibi refarandum maliyeti millete yüklenmezdi.
3- Bu maddenin AYM ye götürülmesi hukuksuzdur. Yo yo Anayasa değil, gerçek hukuk. Kediye ciğer emanet etmek veya Fare ye peynir emanet etmek gibi. Neden? Çünki AYM bu konuda tarafın birisidir. HSYK ya belki bakabilir, başka kanunlara bakabilir. Ama kendisi ile alakalı maddeye nasıl bakar? Bu demektir ki, Bir davacı var, bir davalı var. Birine deniyorki " Sen bu hususta biraz daha bilgilisin, bu kararı sen ver" Bu hukuk mudur? Dünyanın hiç bir aklı böyle bir garabeti kabul edemez. Ama burası Türkiye. Burada oluyor. 336 milletvekili nin iki sefer onay verdiği bir değişikliği 11 kişilik AYM yok sayabilecek.
Kararın ne olacağını henüz bilmiyoruz ama eğer red çıkarsa, bunun adı hukuk olacak, biz de bu karara saygı duyacağız.
BAŞÜSTÜNE AYM, başüstüne.