:)zeynep(:
Hakve
Sen sandığım geceler daha bir kavuruyor tenimi
Kasımın soğuğunu esgeçip,ateşe veriyorum gölgeni
Geçti 12 ay içim ürperse de kimi zaman artık üşümüyorum yâr
Esip geçtin ömrümün en güzel yerinden,en güzel yerimden
Yüreğimden...
Kimse bi'şey söylemedi
Kimse bilemedi zamansız akacak yaşları
Kimse hesap etmedi böylesi bir sevdanın yok yere harcanacağını
Sana mı toz konduramadım,sevdama mı...ayırtedemedim
Rotamı sana öyle çevirmişim ki,alıkoyamadım kendimi
Biliyorum;
Hata ettim!!!
Kesmeliydim çığlıklarını içimin,susturmalıydım...Kanatsa da hücrelerimi söyleyemediğim kelimeler,bakakalsa da gözlerim ardına şişelerce su döktüğüm yolara,
Sonsuz dilsizliğime sığınmalıydım...
Sığındım!!!
Senli sonbaharları bıraktım kuytu bir köşeye
Kalsın o kuytulukta yapraklar,savrulsun
Serilmesinler yüreğime,üşürüm ben güzün...
Peşimde soğuklar,peşimde anılar,peşimde zamansız vedalar
Tüm peşimdeleri bıraktım ben...sadece sığındım
Aylardan kasım dilimde titrek heceler sığındı bilinmezliğe tüm sesler