Aşk öle bir duygu karmaşası ki;Acıyla mutluluğu,gözyaşıyla tebessümü bir arada yaşatabiliyor insana...Öyle tatlı bir acı ki nefes alamadığını zannederken az daha iniltilerle ölüverecekken birden serin ferah ılık bir bahar esintisine dönüşür...Bir bakarsın ateşler içinde alev alevken o an yazyağmuru yağıyor... Ve en güzeli öle kocaman beklentileri yok aşkın bir tebessüm bir selam yetiyor onu sevinçten çoşturmaya...Ama öyle tutuluyor ki insan aşktan ayrılmak şöyle dursun düşünce korkusundan bile eriyip mah fu perişan olur...Gülüm...