saf deha
Profesör
Aşka kanmak istedim
Var diye yana yana
Acıyı yurt belledim
İçtim dert kana kana
Aşk düşürdü çöllere
Mecnun oldum dillere
Ağdım düştü güllere
Solmazmış sana sana
Ömrümü ettim heba
Ettim boşuna çaba
Bulsaydım aşka deva
Doysaydım bana bana
Görmedim ki Nisanı
Yağmur aşkın lisanı
Bulamadım dermanı
Güneşte yuna yuna
Göçtü göçmen kuşları
Kar kapladı taşları
Ölüm sardı başları
Kabre konan konana
Ne kadar yoklasam da
Aşk ağlattı dünyada
Kırıntı koklasam da
Gizlendi an zamana
Saffet Kuramaz