zelal
Asistan
- Katılım
- 13 Haz 2006
- Mesajlar
- 970
- Tepkime puanı
- 1
- Puanları
- 0
Arkadaşları olmalı insanın, çeşit çeşit, boy boy, renk renk…
Mektup arkadaşları olmalı, e-posta arkadaşları.
Yol arkadaşları, okul arkadaşları, mahalle arkadaşları.
Tamam MSN arkadaşları da olsun, ama eskimeyen arkadaşları da.
“Bugün canım çok sıkkın” diye arayacağı arkadaşları da olmalı, “nobran” nedir diye soracağı arkadaşları da.
Kimi fizikten, kimi kimyadan, kimi tarihten, kimi siyasetten, kimi fıkıhtan, kimi futbol fikstüründen anlamalı.
Kimi, hangi yemek nerede yenir, nerenin nesi meşhurdur, vişne lekesi nasıl çıkar onu bilmeli.
Kimi, vizyona yeni giren filmlerin, yeni çıkan kitapların, yeni transferlerin, yeni malî yılın kritiğini çıkarabilmeli.
Kimiyle gülmeli, kimiyle derin düşüncelere dalmalı, kiminden teselli bulmalı, kimini teselli etmeli.
Kimi fikirlerimize destek çıkmalı, kimi “Ben bunu daha önce neden düşünmedim” dedirtmeli.
Kimi “dost acı söyler” kıvamında konuşmalı, kimi “Başın öne eğilmesin, aldırma gönül aldırma” tadında.
Kimiyle kâinat kitabına dair bir kelime okuyup, bir kitap kalınlığında konuşmalı.
Kimiyle her işteki hayırları, kimiyle her hayırdaki türlü işleyişleri tartışmalı.
Kimiyle geçmişin muhasebesini, kimiyle geleceğin stratejisini düşünmeli.
Kimiyle konuşmalı, kimiyle yazışmalı, kimiyle telefonlaşmalı, kimiyle mailleşmeli.
Kimine “titreşim” göndermeli, kimine selam.
Kimiyle bir durakta, istasyonda, hayatın “sadece bilmek zorunda kalanların bildiği yol üstü lokantasında” karşılaşıp, hayatına farklı bir kesit, farklı bir renk, farklı bir koku katmalı.
Kiminin yüzünü, kiminin ismini, kiminin bir sözünü, kiminin bir gülüşünü, kiminin bir bakışını ömrü boyunca unutamamalı.
Kiminin mektuplarını, kiminin e-postalarını, kiminin MSN konuşma kayıtlarını daima saklamalı.
Kimiyle yemek yemeli, kimiyle satranç oynamalı, kimiyle alış veriş yapmalı, kimiyle yürümeli, kimiyle sabaha kadar sohbet etmeli, kimiyle otobüs beklemeli.
Kimi için otobüsün düğmesine basmalı, kimi için yakın gözlüğü olmadığı için gazetesini okumalı, kimine son havadisleri vermeli, kimiyle hiçbir şey konuşmadan öylece oturmalı…
İnsanın arkadaşları olmalı, arasında “en” diyeceği belki bir iki kişi çıkacak bile olsa, farklı yönleriyle seveceği, farklı yönleriyle hayatına yeni değerler katacağı, farklı özellikleriyle kendini zenginleştireceği arkadaşlar.
İnsanın arkadaşları olmalı, daima yanında….
Murat ÇETİN
Mektup arkadaşları olmalı, e-posta arkadaşları.
Yol arkadaşları, okul arkadaşları, mahalle arkadaşları.
Tamam MSN arkadaşları da olsun, ama eskimeyen arkadaşları da.
“Bugün canım çok sıkkın” diye arayacağı arkadaşları da olmalı, “nobran” nedir diye soracağı arkadaşları da.
Kimi fizikten, kimi kimyadan, kimi tarihten, kimi siyasetten, kimi fıkıhtan, kimi futbol fikstüründen anlamalı.
Kimi, hangi yemek nerede yenir, nerenin nesi meşhurdur, vişne lekesi nasıl çıkar onu bilmeli.
Kimi, vizyona yeni giren filmlerin, yeni çıkan kitapların, yeni transferlerin, yeni malî yılın kritiğini çıkarabilmeli.
Kimiyle gülmeli, kimiyle derin düşüncelere dalmalı, kiminden teselli bulmalı, kimini teselli etmeli.
Kimi fikirlerimize destek çıkmalı, kimi “Ben bunu daha önce neden düşünmedim” dedirtmeli.
Kimi “dost acı söyler” kıvamında konuşmalı, kimi “Başın öne eğilmesin, aldırma gönül aldırma” tadında.
Kimiyle kâinat kitabına dair bir kelime okuyup, bir kitap kalınlığında konuşmalı.
Kimiyle her işteki hayırları, kimiyle her hayırdaki türlü işleyişleri tartışmalı.
Kimiyle geçmişin muhasebesini, kimiyle geleceğin stratejisini düşünmeli.
Kimiyle konuşmalı, kimiyle yazışmalı, kimiyle telefonlaşmalı, kimiyle mailleşmeli.
Kimine “titreşim” göndermeli, kimine selam.
Kimiyle bir durakta, istasyonda, hayatın “sadece bilmek zorunda kalanların bildiği yol üstü lokantasında” karşılaşıp, hayatına farklı bir kesit, farklı bir renk, farklı bir koku katmalı.
Kiminin yüzünü, kiminin ismini, kiminin bir sözünü, kiminin bir gülüşünü, kiminin bir bakışını ömrü boyunca unutamamalı.
Kiminin mektuplarını, kiminin e-postalarını, kiminin MSN konuşma kayıtlarını daima saklamalı.
Kimiyle yemek yemeli, kimiyle satranç oynamalı, kimiyle alış veriş yapmalı, kimiyle yürümeli, kimiyle sabaha kadar sohbet etmeli, kimiyle otobüs beklemeli.
Kimi için otobüsün düğmesine basmalı, kimi için yakın gözlüğü olmadığı için gazetesini okumalı, kimine son havadisleri vermeli, kimiyle hiçbir şey konuşmadan öylece oturmalı…
İnsanın arkadaşları olmalı, arasında “en” diyeceği belki bir iki kişi çıkacak bile olsa, farklı yönleriyle seveceği, farklı yönleriyle hayatına yeni değerler katacağı, farklı özellikleriyle kendini zenginleştireceği arkadaşlar.
İnsanın arkadaşları olmalı, daima yanında….
Murat ÇETİN
