Arka Sayfa Şiirleri

SANA, BANA, VATANIMA, ÜLKEMİN İNSANLARINA DAİR


''Telgrafın tellerini kurşunlamalı''

Öyle değildi bu türkü bilirim

Bir de içime

-Her istasyonda duran sonra tekrar yürüyen-

Bir posta katarı gibi simsiyah dumanlar dökerek

Bazan gelmesi beklenen bazan ansızın çıkagelen

Haberler bilirim mektuplar bilirim.



Gamdan dağlar kurmalıyım

Kayaları kelimeler olan

Kırk ikindi saymalıyım

Kırk gün hüzün boşaltan omuzlarıma saçlarıma

Saçlarının akışını anar anmaz omuzlarından

Baştan ayağa ıslanmalıyım

Gam dağlarına çıkıp naralar atmalıyım.



İçimde kaynayan bir mahşer var

Bu mahşer birde annelerinin kalbinde kaynar

Çünkü onlar yün örerken pencere önlerinde

Ya da çamaşır sererken bahçelerinde

Birden alıverirler kara haberini

Okul dönüşü bir trafik kazasında

Can veren oğullarının.



Bir de gencecik aşıkların yüreklerini bilirim

Bir dolmuşta yorgun şoförler için bestelenmiş

Bir şarkıdan bir kelime düşüverince içlerine

Karanlık sokaklarına dalarak şehirlerin

Beton apartmanların sağır duvarlarını yumruklayan

Ya da melal denizi parkların ıssız yerlerinde

Örneğin Hint Okyanusu gibi derin

İsyanın kapkara sularına dalan.



Nice akşamlar bilirim ki

Karanlığını

Bir millet hastanesinde

Dokuz kişilik kadınlar koğuşu koridorunda

Başını kalorifer borularına gömmüş

Beyaz giysilerinden uykular dökülen tabiplerden

Haber sormaya korkan

Genç kızların yüreğinden almıştır.



Bir de baharlar bilirim

Apartman odalarında büyüyen çocukların bilmediği bilemeyeceği

Anadolu bozkırlarında

İstanbul’dan çıkıp Diyarbekir’e doğru

Tekerleri yamalı asfaltları bir ağustos susuzluğu ile içen

Cesur otobüs pencerelerinden

Bilinçsiz bir baş kayması ile görülen

Evrensel kadınların iki büklüm çapa yaptıkları tarla kenarlarında

Çıplak ayakları yumuşak topraklara batmış ırgat çocuklarının

Bir ellerinde bayat bir ekmeği kemirirken

Diğer ellerinde sarkan yemyeşil bir soğanla gelen.



Yazlar bilirim memleketime özgü

Yiğit köy delikanlılarının

İncir çekirdeği meselelerle birbirlerini kurşunladıkları

Birinin ölü dudaklarından sızan kan daha kurumadan

Üstüne cehennem güneşlerde göğermiş mor sinekler konup kalkan

Diğeri kan ter içinde yayla yollarında

Mavzerinin demirini alnına dayamış

Yüreği susuzluktan bunalan

İçinden mahpushane çeşmeleri akan

Ansızın parlayan keklikleri jandarma baskını sanıp

Apansız silahına davranan

Nice delikanlıların figüranlık yaptığı

Yazlar bilirim memleketime özgü



Güzler bilirim ülkeme dair

Karşılıksız kalmış bir sevda gibi gelir

Kalakalmış bir kıyıda melül ve tenha

Kalbim gibi

Kaybolmuş daracık ceplerinde elleri

Titreyen kenar mahalle çocukları

Bir sıcak somun için, yalın kat bir don için

Dökülürler bulvarlara yapraklar gibi.



Kadınlar bilirim ülkeme ait

Yürekleri Akdeniz gibi geniş, soluğu Afrika gibi sıcak

Göğüsleri Çukurova gibi münbit

Dağ gibi otururlar evlerinde

Limanlar gemileri nasıl beklerse

Öyle beklerler erkeklerini

Yaslandın mı çınar gibidir onlar sardın mı umut gibi.



İsyan şiirleri bilirim sonra

Kelimeler ki tank gibi geçer adamın yüreğinden

Harfler harp düzeni almıştır mısralarında

Kimi bir vurguncuyu gece rüyasında yakalamıştır

Kimi bir soygun sofrasında ışıklı sofralarda

Hırsızın gırtlağına tıkanmıştır.



Müslüman yürekler bilirim daha

Kızdı mı cehennem kesilir sevdi mi cennet

Eller bilirim haşin hoyrat mert

Alınlar görmüşüm ki vatanımın coğrafyasıdır

Her kırışığı sorulacak bir hesabı

Her çizgisi tarihten bir yaprağı anlatır.



Bütün bunların üstüne

Hepsinin üstüne sevda sözleri söylemeliyim

Vatanım milletim tüm insanlar kardeşlerim

Sonra sen gelmelisin dilimin ucuna adın gelmeli

Adın kurtuluştur ama söylememeliyim

Can kuşum, umudum, canım sevgilim.

Erdem Beyazıt​

Adın Senin



Saçlarına can veren yıldızlar nerde gülüm
Hangi ferman dokundu bakışlarına senin
Belki sahrada değil, şimdi göklerde gülüm
Taşıyor bulutları gözlerinde, nazenin

Senin her kirpiğinde bir dervişin ahı var
Muhteris aynaların eskidiği yerdesin
Yüzünde en çaresiz devlerin günahı var
Zamanı sonsuzluğa bağlayan mahşerdesin

Divan-ı harbe giden yiğitlerin ardında
Kanayan kitaplara gül götüren yağmurum
Hüznü bir tabut gibi buluyorum derdinde
Senin toprağın için çırpınıp ağlıyorum

Memnû bir zerrin kadar edâlı ve soylusun
Gamzelerinde nazlı kıvılcımlar gizlenir
Bağbozumunda bile yediveren boylusun
Gün olur ki, kalbinde gözlerim filizlenir

Bu sevda dayanılmaz bir ağıttır zülfünde
Rüzgarın her bûsesi içimde kurşun olur
Yıldız kayar, ay susar geceye güldüğünde
Dağda çiğdem solarken çölde ceylan vurulur

Ben bu yol ayrımında sensiz olsam ne çıkar
Kahra göçen kuşların kanatlarında kaldın
Ölümün gözyaşları bir gün hicranı yıkar
Tarihe bir sır gibi düşer senin de adın

Nurullah Genç​

A... & Şaşırdım Kaldım İşte



Sözde, senden Kaçıyorum dolu dizgin atlarla ..
Bazen sessiz sedasız İpekten kanatlarla ..

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla ..
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla ..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla ..
Yüreğimin başına noktalarla .. Hatlarla ..

Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla ..
Sözde, senden Kaçıyorum Doludizgin atlarla.

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle ..
Öldür bendeki beni ..
.. Sonra dirilt kendinle!

Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle ..
Bağlandığımı nasıl anlarsın kemendinle ..
Kaç defa çıkıp gittim Buralardan yeminle ..
Ama her defasında geri döndüm SENİNLE ..

Hangi düğüm çözülür .. Nazla .. Sitemle .. Kinle ..
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle ..

Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin ..?
Bazen kızkardeşimsin .. Bazen öpöz annemsin ..
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin ..
Eksilmeyen çilemsin ..
Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin ..
Beni ruh gibi saran SONSUZLUK dairemsin ..

Çaresizim .. Çâremsin ..

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin ...

Yavuz Bülent BAKİLER​

Yaşıyor ama uzaktaysam sendenKaynakwh:
Bil ki seni hiç unutmadım
Ölüm değilse bizi ayıran
Yazık olmuş, hata yapmışsız
Senden ya da benden ne farkeder
Şeytana uymuş aşkı yakmışız

Adımı söylemezdin bana seslenirken
Aşk derdin, aşkım derdin
Her aşk dediğinde
Beni kendinde daha da aşık ederdin
Buluştuğumuz anları hatırlıyorum
Güller açardı gönlümde sen gelirken
Üç-beş saat bile ayrılsak
Yapraklarım dökülürdü sen giderkenKaynakwh:

Yanyana duran iki yıldızdık sana göre
En parlak, en güzel olanı bendim
Gökyüzünde ki tek yıldızındım senin
Fırtınalarda saklanıp korunduğun
Liman olduğumu söylerdin
Ömrünün sonuna kadar beni seveceğini
Kalbini kalbime kelepçeleyip
Anahtarını okyanusa attığını söylerdin

Benim için kıyamet seni kaybettiğim gün demekti
Ruhumda sakladığım en değerli hazinemdin
Sonsuza kadarda saklayacağım
Yokluğumda sen nasıl olursun hayal ettiğimde
Seni mutlu, çok mutlu görüyorum
Çünkü hep öyle ol istedim
Her şeyin güzeli senin olmalı
Aynı şeyi isteme benden
Yerine kimseyi koyamam ki
Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki
Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki

Bazı şarkılar vardı birlikte sevdiğimiz
Senin bana, benim sana söylediğim
Onlardan biri yada benzerini duyarsan
Beni anımsar gülümsersin
Ben mi? ben hiç unutmayacağım ki
Okyanusa attığın anahtarı biri bulurda
Bizi bizden çözer diye
Daha iyisini yaptım seni kalbime kazıdım
Her atışında hatırlamak için

Yaşıyor ama uzaktaysak birbirimizden
Bil ki seni hiç unutmadım
Ölüm değilse bizi ayıran
Yazık olmuş hata yapmışız
Eğer ölümse bu ayrılığın sebebi
Ve bensem önce giden bu alemden
Kederlenme çok
Tıpkı benden istediğin gibi
Kendine sahip çık
Bensem kalan geride
Zaten sen hep göreceksin
Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki
Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki

Küs olduk, ayrı düştük duramadık ki
Savaşları sevemedik ki barış olduk biz
Hüzünlendik dilden kaçan bazen iki lafla
Sevişmeye sebep ettik ayrılıkları

Niyet ettik, söz verdik en büyük aşka
Başkasının sevdasına imrenmedik biz
Neysek oyduk, öyle kaldık aynı inançla
Kimsenin öyküsünden kopya çekmedik

Ne acıdan, ne kayıptan
Korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık ta
Yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın
Yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan
Çalmadık biz

Başkasının oyununu bozmadık biz
Bu dünyanın uyumunu bozmadık biz

​

İnsanoğlu Nankördür

Yağmur yağsa ıslanıyor,
Güneş açsa ısınıyor,
Rüzgar esse usanıyor,
İnsanoğlu çok nankördür...

Karnı doyar şükür bilmez,
Kazansa da yüzü gülmez,
Dünyayı ver gözü doymaz,
İnsanoğlu çok nankördür...

İşi varsa dayıcım der,
Ekmek bulsa hep kendi yer,
Kuş tüğünden halılar ser,
İnsan oğlu çok nankördür...

Zenginliği bir halt sanır,
Beleşi karşıdan tanır,
Duymaz seni seslen çağır,
İnsan oğlu çok nankördür.

Makam şöhret için yaşar,
Dostlarını tek tek boşar,
Babasından bile kaçar,
İnsan oğlu çok nankördür...

alıntı/dır...​

Düşün...

İnsan gözünde kum tanesi değer etmez
Çünkü uludur Kum tanesi önün de insan
Ulu olmanın para etmediğini anlamaz
Ululuğun Sahibini hatırlamadıkça insan

Yok bile Yok iken, var olanı düşün…
Her şey var oluşunu unuttuğunda
Ona döneceğimizi hatırla
Hatırla ki O; sen, sende yokken
Kendimizi bildirdi ve insan eyledi

Kalbe zor dur yokum demek
Her şey yoktur bende yokum demek
Hemen ancak sen varsın demek
Rabbinin varlığında yok olmak

Bir kalemde Her şeyden Geçin…
Tarifi imkansız mutlak gücü arayın
Değersizken, Değer vereni düşünün
Senden; Kendine Kulluktan başka,
Hiç birşey istemeyen Rabbinize varın…

Varın ki O varış herkeze nasip değil
Her insan bilmez o nasip kapısını
Sana değer vermese düşündürmez
Kul görmese, kapısının önüne bile almaz

Karanlık Mum ışıklarını gerinde bırak
Yüreğini hiç sönmeyen ışığın aydınlığına savur
Bırak ki o ışık yol göstersin, en karanlık anına
Vesile olduğun ışıkla aydınlansın tüm dünya

Umudun olsun yarınlarda, yarınlar Yok iken
Kurtuluşuna umudun olsun. Bu günün var iken
Hayat ki, Ölüm denen Vuslat ile uyanmaya vesile
Varlığının, yalan oluşunu gör dünyada

Herşeyi Unut…Unutması imkansız, unuttuğunu düşün
Kalbinin ritminde, Ritmi vereni düşün
Bir an Hiç bir şey yokmuş gibi davran Alêm de
Ve sonra Tövbe dilekçeni yaz, Kalbinin kalemiyle…

Ruhunu ölüm ile uyanacağın güne hazırla
Sana senden daha fazla değer veren Rabbine yönel
Her daim tüm sevdiklerin terk etse o bırakmaz seni
Yönel ki ondan başka sığınacak kapı yok

Hatırınıza düşen ne varsa her şeyi yok sayın
Ne kadarı varsa hepsini silin düşüncenin
Ve Sarılın, Sarılması en güzel ipe
Tövbe ipini salın Kalp koyunuza…

Her bir nimeti vereni düşün,
Sonsuza kadar ibadet etsen
Sadece bir gözün bile karşılığını veremezsin
Umudun bile umudu, Rabbine sığın

Sonsuzluğu düşün,
Düşün ki içinde ki tüm evren yoktan ibadet
Sonsuz kudret sahibinin varlığı içinde
Ve sonsuzluk içinde ki Son halini terennüm et

Yalnızlığını düşün,
Her bir kapı yüzüne kapanırken
Kapısı sana açık olanı hatırla
Ve uzat Tövbeni, Tevvab olana

Ölümü düşün,
Sevgini Düşün,
Sadakatini düşün,
Çaresizlik içinde ki çareyi düşün,

Mustafa Vural...​

Kara Tren



Gözüm yolda gönlüm darda
Ya kendin gel ya da haber yolla
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup
Kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınırda derdimi bilmez
Dumanın savurur halimi görmez
Kan dolar yüreğim gözyaşım dinmez

Yara bende derman sende
Ya kendin gel yada bana gel de
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup
Kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınırda derdimi bilmez
Dumanın savurur halimi görmez
Kan dolar yüreğim gözyaşım dinmez

Yavuz Bingöl​

Dikkat Et

Dikkat et her sözüne, sakın yalan olmasın;
Dikkat et her lokmana, sakın haram olmasın.
Cünkü yalan ile iman, bir arada durmaz,
Haram lokma yiyenin, duası kabul olmaz.

Dikkat et devlet malına sakın elin uzatma;
Çünkü onda milyonların; yetimin hakkı vardır.
Helalin az da olsa yetin, sakın ona haram katma;
Bil ki herkesin rızkı, Rabbin takdiri kadardır.

Sen rızkını değil de, zenginliği ararsın;
Haram, helal demeden, her kasaya dalarsın.
Sonra da şüphe eder, fetvasını sorarsın;
Mal devletin, ben devletin, bu da haram mı dersin.

Eşref-i mahlukatsın sen, şerefine dikkat et;
Yanlış bir iş yaparsan, şerefinden olursun.
Bu ünvan, Rabbin tarafından verildi sana;
Her işinde, bu ünvanı korumaya dikkat et.

Dikkat et, her vazife, sana bir emanettir
Onu hakkıyla yapmamak, emanete ihanettir.
Eğer tövbe edip de, hak yoluna dönmezse
Dünya ve ahireti, hüsrandan ibarettir.

Dikkat et kul hakkına, o hakkın affı yoktur;
Velev ki sahibinden helallık almadıkça.
Dikkat et komşu hakkına, onun vebali çoktur.
Vebalden kurtulamazsın, komşun razı olmadıkça.

Amir isen, emrindeki insanlara dikkat et;
Memur isen, görevini tam yapmaya dikkat et.
İşçi isen, çalıştığın saate dikkat et;
Esnaf isen, satışlarda dürüstlüğe dikkat et

Ey fani insanoğlu, bu sözlere dikkat et;
Ey fani insanoğlu, bu sözlere dikkat et;
Sözü benden de olsa, özü islamdandır.
Nefsini haklı görmek için, kendi kendini avutma;
Kim olursan ol musallaya geleceğin günü unutma.


Abdülbaki Kömür​