Allah’ı zikretmek demek, Allah Resulünün getirdiği gerçek kaideleri hayata uygulamaktır.
Yani, bir başka deyimle Kur’anın emirlerine sımsıkı sarılmaktır. Her kim Kur’ana inanmaz, Onun içindeki düsturları kendisi için hayat düsturu haline getirmezse, Allah’dan yüz çevirmiş, şeytanla dost olmuş demektir.
Buna Allah-u Teala şöyle işaret buyurmaktadır:
“Kim benim zikrim olan Kur’an’dan yüz çevirirse, kuşkusuz onun için çok dar bir geçim vardır. Ve kıyamet günü onu kör olarak haşrederiz. “Rabbim Beni neden kör olarak haşrettin? Halbuki ben gören bir kimseydim” der. Allah da “İşte böyledir, sana ayetlerimiz gelmişti, fakat sen onları unutmuştun. İşte bugün de ben seni öyle unutmaktayım” buyurur.” (Taha: 124)
Bu ayetler, zikrin ancak Kur’an ayetleri olduğunu belirtmektedir.
Demek ki, bir kimse, gece gündüz Allah’ı zikretse, fakat Allah’ın zikri olan Kur’ana uygun bir hayat yaşamasa, böyle bir kimse şeytanın dostu olmaktan kurtulamaz.
Havada uçsa, suda yürüse yine de bundan kendini kurtaramaz. Çünkü, böylesini havada uçuran, denizde yürüten şeytandır, rahman değildir.
