AlevÎ - AlevÎlİk

Malatyada işlenen cinayetler ve aleviler-Mükemmel tespitler mutlaka okuyun

Malatya İNÖNÜ ÜNİVERSİTESİ Tarih bölümü hocası Prof.Salim Cöche' ye göre bu cinayetlerin arkasından ALEVİ-SÜNNİ çatışması hedefleniyor

" Malatya’ya göç yoluyla gelen bir kısım Aleviler, Hıristiyan misyonerlerle birlikte çalışıyor. Hatta Hıristiyanlığı seçiyorlar"

"Bugün Alman istihbaratı ile Amerikan istihbaratı Türkiye üzerinde çatışıyor. ABD kaba bir şekilde hareket ederken, Almanlar ise toplumdaki çatlakların nerelerde olduğunu araştırıyor. “Türk-Alman ilişkilerinde din bir tabu mudur?” gibi konular üzerine çalışıyorlar meselâ. Meselenin bir de Alevilik boyutu var. Avrupa’da yaşayan Alevilerin değişimine iyi bakmak lazım. Malatya’daki olayı doğru anlamak için bu şart çünkü"

"Yavuz Sultan Selim’in 40 bin Alevi’yi kestiği tam bir palavradır. Yavuz kesti; ama aynı zamanda kendi dedesini de, Karamanları da kesti. Bu bir siyasî durumdu. Şah İsmail, Türkmenleri Aleviler üzerinden kışkırtmıştır. Yavuz da buna cevap vermiştir. Osmanlı ordusunda Yeniçeriler Bektaşi’ydi. Yavuz’un ordusundaki Alevi sayısı Şah İsmail’in ordusundakilerden daha fazlaydı. Yeniçeri Ocağı’nın kapatılmasıyla Aleviler için yeni bir dönem başladı. Aleviler ve Bektaşiler bu dönemde karalandı. Ancak Aleviler, ocak geleneğini Cumhuriyet dönemine kadar sürdürdüler"

"Atatürk’ün bir süre yanına aldığı Diyap Ağa, Alevi ve Kürt’tür. Aynı zamanda Bektaşi Şeyhi de Atatürk’ün yanında bulunuyor. Sonra Atatürk bunlardan vazgeçiyor. Atatürk’ün kafasında ümmetten millet çıkarma fikri vardı. Bunun için dinî farklılıkları ortadan kaldırma niyetindeydi. Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunda din öğesi önemlidir. Cumhuriyet dine göre belirlenmiştir çünkü. Lozan’da bu belirleme vardır. İnönü ile birlikte Aleviler mevcut durumlarını kaybettiler."

"Demokrat Parti (DP) Alevileri destekledi. İnönü, Alevileri kaptırmamak amacıyla DP için, “Bunlar Nurcu.” demeye başladı. DP, sırf bunun için Said Nursi’yi sıkı takibe aldı. Cezaevlerinden çıkarttırmadı. CHP fırsattan istifade Aleviler üzerinde tekrar çalışmaya başladı. Amaç sosyalizm ile Alevilere nüfuz etmekti. Nazım Hikmet’in Şeyh Bedrettin Destanı bu projenin bir parçasıydı. 1960’tan sonraki dönemde Aleviler etkin hale geldi. 27 Mayıs darbesiyle devlette hâkim olmaya başladılar. Bu dönemde sol ile birlikte hareket eden Aleviler, 1970’lerde CHP içinde yer aldı. Alevilerin kullanılmasını hazmedemeyenler Mustafa Timisi başkanlığında Türkiye Birlik Partisi’ni kurdular; ama başarılı olamadılar. Parti, Timisi’nin gettosu haline geldi. Ali Haydar Veziroğlu’nun çalışması da öyle. Daha sonra DHKP-C gibi örgütlerde Aleviler militarist hale getirildi."

"Komünizm çökünce Aleviler birdenbire en büyük dayanak noktalarını kaybetti. Diyanet çalışmalar yaptı bu sırada. Tunceli’de cami inşa edildi. Buraya hocalar gönderildi. Proje başarılı oldu; ama devam ettirilmedi. Neticede, Aleviler yine devlete ısındırılamadı. Buna karşın Almanya’daki Aleviler sıkı örgütlendi ve duruma el koymaya başladı. Önce dedesiz Alevilik dediler, şimdi de Ali’siz Alevilik diyorlar. Meseleyi Hititlerdeki 12 ışığa kadar götürüyorlar. Maksat Alevileri geleneksel köklerinden koparmak. Bu nedenle dedeler dışlandı, cahil olmakla suçlandı. Haliyle meydan, Alevileri yeniden formatlamak isteyenlere kaldı. Sünni İslam’ın dışından bir Alevilik tezi ortaya atıldı. Bu da içi boş bir Aleviliği doğurdu. Ateist olan Alevilerin yanı sıra Hıristiyanlaşan Alevi gruplar çıktı ortaya. Almanya’da 15 bin Alevi Hıristiyan oldu."

"28 Şubat süreci Sünni İslam’ı sindirince bir boşluk doğdu. Bu boşlukta misyoner faaliyetleri yer bulup genişledi. Buradaki asıl kavga Türkiye’yi kimin kontrol edeceği konusundadır. ABD mi Almanya mı? Irak savaşı Almanya’nın elini güçlendirdi. Fransa da Almanya’nın yanında eş güdümlü çalışmaya başladı. Ermeni soykırımı tasarısının Fransa’da kabulü bunun bir parçasıdır."

"Malatya, bir geçiş noktası, yani bir eşiktir. Burada güçlü olan batı ile doğuyu iyi bir şekilde birleştirmiş olur. Bu yüzden bu şehir toplumsal olaylar çıkarmak için müsait hale getirilmek isteniyor. Sivas motifleri burada belirginleştiriliyor. Bir kışkırtma var. Zaten Sivas olayları önce Malatya’da planlanmıştı. Ancak tutmadı. Saffet Arıkan Bedük zamanında müdahale ettiği için provokasyon burada tezgâhlanamadı."

"Aleviler şu anda suskun. Moral anlamında bir çöküntü içindeler. Kendi aralarında tartışıyorlar. Hıristiyanlaşmayı hazmedemiyorlar. Bir ayrışma oluşmaya başladı son zamanlarda. Eskiden olduğu gibi gelip Sünnilerle konuşmuyorlar. Malatya’da bir kısım Aleviler, Hırant Dink olayına sahip çıktı. Bunların arasında gizli Ermeniler de vardı. Biz, “Aleviler bunlarla niye işbirliği içine giriyorlar?” demeye başladık. 28 Şubat sürecinde de Alevilere dayanılmak istendi. Demirel, Hacıbektaş’ta “Siz bizim birinci vatandaşımızsınız, öz vatandaşsınız.” dedi. Bunun üzerine Alevilerin bir kısmı 28 Şubat sürecine destek verdi. Aleviler Hıristiyanlaşmaya devam eder ve Hıristiyanlar da bunların içinde kendilerine sağlam bir zemin inşa ederlerse bunun sonucu felaket olur."





http://www.aksiyon.com.tr/detay.php?id=27294

Gerçekler


Hz. Ali, Alevilik, Aleviler ve Başkaları

GÜNÜMÜZDEKİ DURUM


Alevilik, konusu, son yılların önemli bir gündem maddesidir. Alevilik konusunda günümüzde çok yoğun teorik ve dolayısıyla da pratik bir süreç yaşanmakta; ilgili, ilgisiz, bilgili bilgisiz herkes herşeyi söylemekte ve konu her yöne her şekilde çekilebilmektedir.

Sonuçta bu konu, bir kavram kargaşası ya da çözümlenemeyen bir sorun olarak düğümlenmiş bulunmaktadır. Şüphesiz, bu duruma gelinmesinde, kendisini ”Alevi olarak kabul eden yoğun halk kitlelerinin” bulunmasının önemli bir rolü vardır. Bu sayısal çoğunluk, siyasal süreçte kitlelere yön vermek isteyen kişi ya da grupların iştahını kabartmakta, dolayısıyla herkes olayın bir yönünden çekiştirerek Alevi kitleyi yönlendirmek istemektedir. İşte bu nedenle günümüzde

Alevilik konusu etrafında, bir yığın teorik ve pratik tartışma süreci başlamıştır. Alevilik sorunu, öyle veya böyle bir şekilde ve uzunca bir süreçte belli bir zemine ya da birkaç zemine oturacaktır. Toplumsal değişimler, süreç olarak uzun yıllara yayılmıştır. Alevilik süreci de uzun teorik değerlendirme ya da çatışmalardan sonra kendi asli zeminine oturacaktır.


SORUNUN TESPİTİ


Alevilik sorununun çözümü, temel olarak bu sorunun nereden kaynaklandığının tesbitiyle ilgilidir. Sorunun nereden kaynaklandığını tesbit edebilirsek, çözüm de bu ölçüde basitleşecektir.

Bu noktada, herşeyden önce söylemeliyiz ki, bu konu kişilerin kendi duygu ve düşüncelerine göre açıklama yapmak istemelerinden dolayı günümüzdeki noktaya, tabiri caizse, kördüğüm noktasına gelmiştir. Bu nedenle, sağlam bir ölçü ya da kaynaktan hareket edilemez ise, veya farklı kaynak ya da tesbitlerden yola çıkarak konuya yaklaşımlar olursa, Aleviliğin bu ölçüde farklı açılımları olacağı muhakkaktır. Bu nedenle ”bana”, ”bize” ya da ”Anadolu’ya göre Alevilik” şeklinde yapılacak olan tüm açıklama ve açılımlar, eninde sonunda birbirleriyle çatışacak çelişecektir.

Daha açıkca söylemek gerekirse ”Anadolu’da yaşanan şeye”, ”solcuya”, ”sağcıya”, ”Sünniye”, ”kendisini Alevi kabul edenlere”, ”kültüre” göre Alevilik şeklindeki yaklaşımlar veya temel tesbitlere göre Alevilik tanımlarına girilecek olunursa, Alevilik konusu, tıpkı günümüzdeki süreç gibi içinden çıkılamaz bir hale gelecektir.



ÇIKIŞ YOLUNUN TESPİTİ


Tüm bu açmazlardan ya da çelişkilerden kurtulmak için çok sağlam bir tesbit yapmak, çıkış noktası bulmak zorundayız. Öyle bir çıkış noktası bulmalıyız ki, sorunun çözümü de o çıkış noktasının kavranabilmesinde saklı olsun. İşte bu noktada karşımıza kavramın ifade ettiği, işaret ettiği bir şahıs çıkmaktadır. Bu şahıs Hz. Ali’dir. Alevilik konusunu, kim nereye çekerse çeksin eninde sonunda da kavram Hz. Ali’nin şahsına veya fikrine bir ölçüde dayandırılmaktadır.

Zaten Alevilik kavramı da nitelik açısından ilk aşamada Hz. Ali’yi sevmeyi, yolundan gitmeyi, ona bağlanmayı, ona hak vermeyi ifade edecek anlamları taşımaktadır. Alevilik, herşeyden önce, Hz. Ali ile ilgili bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. O halde çıkış noktası hiç şüphesiz ve tereddütsüz Hz. Ali olmalıdır. Hz. Ali’yi çıkış noktası olarak almayan bir açıklamanın konusu, zaten Alevilik olamaz.


O halde, neyin Alevilikle ilgili olup olmadığının tesbiti sorununun çözümü, Hz. Ali’nin kim olduğu ve neyi niçin savunduğuyla ilgili sorulara verilecek cevaba bağlı olacaktır. Hz. Ali’yi dışlayarak, yok sayarak yapılacak açıklamalar doğal olarak Alevilikle ilgili olmayan açıklamalar olacaktır. Yani Hz. Ali, sadece bir sembol olmayıp, Alevilik konusunun düğüm noktasıdır. Alevilik konusu ya Hz. Ali’nin görüş ve ilkelerine uygun bir zemine oturacak ya da savunulan fikirlere Alevilik dışında bir isim bulunacaktır. Yani savunulan ve açıklanan fikir solculuksa solculuk, sağcılıksa sağcılık, Sünnilikse Sünnilik olarak isimlendirilmelidir. Hz. Ali’nin fikirleri anlaşıldığında söylemek istediğimiz ifade kendiliğinden açığa çıkacaktır. Hz. Ali kimdir? Fikirleri Nedir? Eğer bu iki soruya sağlıklı cevaplar verebilirsek hem Alevilik sorunu belli bir zemine oturacak hem de çelişkiler çözümlenecektir.


KONUYA GİRİŞ

Hz. Ali, İslam Peygamberi ya da son peygamber olan Hz. Muhammed’in (sav) amcasının oğlu, damadı ve peygamberin kendi ifadesiyle ”velisi ve vasisi”dir. İslam peygamberinin babası Abdullah ile Hz. Ali’nin babası Ebu Talip kardeştir. Hz. Ebu Talib’in geçim sıkıntısını hafifletmek için Hz. Peygamber daha çocuk yaşlarındayken

Hz. Ali’yi yanına almış, onun bakım ve yetiştirilmesini üstlenmişti. Hz. Ali de bütün yaşamı boyunca peygambere yardım etmiş ve onun ilkelerini, herkesten önce kabul etmiş; hayatı boyunca gözünü kırpmadan savunmuştu. Nitekim Hz. Peygamber, kızı Hz. Fatıma’yı Allah’ın emriyle Hz. Ali ile evlendirmiş ve peygamberin zürriyeti bu evlilikten doğan çocuklarla devam etmiştir.
Doğru kaynaklarda, Hz. Ali ile ilgili yüzlerce hadis bulunmaktadır ki, birkaçını buraya alıyoruz:

-“Ben ilmin şehriyim Ali kapısıdır. Kim o şehre girmek isterse, kapıya müracat etsin.”

-“Ey Ali, sen ve senin Şia’n (taraftarın) kurtuluşa erenlerdir.”

-“Ey Ali, benden sonra ümmetimin ihtilaf ettikleri şeyleri sen açıklayacaksın.”

-“Ali benden ve ben Ali’denim. Benim adıma kendim ve Ali’den başkası
konuşamaz.”

-“Allah’ım, Ali’yi seveni sev, O’na düşman olana düşman ol.”

-“Ben kimin mevlasıysam, Ali onun mevlasıdır.”

İşte İslam peygamberinin bu kadar değer verdiği bir şahsın dostları, binlerce yıldır kendilerini tüm baskılara rağmen ”Alevi” olarak tanımlar. Ancak bu kavram yer ve bölgelere göre değişik ifadelerle de anılır, kullanılır. Arap ve Fars kaynaklarında Hz. Ali dostluğunu ya da taraftarlığını ifade etmek için ”Şii” veya ”Şia” kavramları kullanılır. Yani kelime anlamıyla önceliği ifade eder. Yine aynı ekolü ya da çizgiyi ifade eden ”Oniki İmamcılık”, ”Caferilik” kelimeleri de bu anlamda kullanılır.

Yani Hz. Ali’ye özel bir önem veren Müslümanlar, kendilerini ve çizgilerini diğer Müslümanlardan ayırmak için Alevilik, Şiilik, Şialık, Caferilik, Oniki İmamcılık, Ehli Beytçilik, Kızılbaşlık gibi terimleri kullanmışlardır. Kimi ülkelerde bunların bir veya birkaçı birlikte kullanılırken, kimi ülkelerde de aynı anlama gelen diğer kavram kullanılmıştır. Türkiye’de ve Anadolu’da ”Alevilik” kavramı ağırlıklı olarak kullanılmaktadır. Ancak bu kavramlarla ifade edilen teori ve pratiğe baktığımızda, özellikle Anadolu ile Orta Doğu ülkelerindeki teori ve pratiklerin birbirlerini tutmadığı görülür. Oysa Hz. Ali ve kısaca ”Oniki İmamlar” diye tabir ettiğimiz peygamberin zürriyesi olan şahısların yaşantılarında, birbirini tutmayan çelişkili fikirler yoktur.

O halde, buradan da anlaşılacağı üzere, Hz. Ali dostluğu, hayat pratiğine yansırken, bazı uygulama ve teoriler, sanki Hz. Ali’nin fikriymiş gibi topluma sunulmuş ve bu fikirler de zamanla kökleşmiş ve farklılaşmıştır. Bu fikirler yıllarca, Hz. Ali adına yaşatıldığı için, günümüzdeki süreçte sanki Hz.Ali’nin fikriymiş gibi toplum belleğine yerleşmiştir. Yani Hz. Ali’nin ilkelerinden ve ondan günümüze gelen, direkt ve bozulmadan gelen kaynaklardan uzaklaşıldıkça, çizgiden sapmalar olmuştur. Bu durumda, Alevilikle ilgili olarak sağlam ve temel kaynakların belirlenmesi zaruridir. Bu da pek doğal olarak Hz. Peygamberin sözleriyle açıklanmıştır. İslam peygamberi tüm insanları Hakk’a davet ederken belli zaman fasıllarıyla şöyle demiştir:

-“Ehli Beyt’im, Nuh’un gemisi gibidir. Binenler kurtulur, binmeyen helak olur.”

-“Fatıma benim vücudumun bir parçasıdır, her kim onu gazaplandırırsa beni gazaplandırmış olur.”

-“Hasan ve Hüseyin, cennet gençlerinin efendileridir.”

-“Oniki halife var olduğu sürece, İslam aziz olacaktır.”

-“Halifem oniki tanedir ve hepsi Kureyştendir.”

-“Bu din, Oniki İmam var olduğu sürece aziz ve ayakta duracaktır.”

-“Benden sonra, Oniki Emir olacaktır

-“Sizlere Ehli Beyt’im hakkında Allah’ı hatırlatırım.”

-“Yakında ümmetim yetmiş iki fırkaya bölünecek, onların içinden bir grup hariç hepsi helak olacaktır.”

-“Ya Ali, sen ve senin Şia’ların kurtulacaktır.”

Yine İslam tarihinde ”Gadiri Humm” denilen bir olay vardır. Bu olay, ”veda haccı” veya ”veda hutbesi” olarak da bilinir.

Hz. Peygamber son hac dönüşünde

-“Ben sizlere iki paha biçilmez emanet bırakıyorum. Biri Allah’ın kitabı Kur’an, diğeri de Ehli Beyt’imdir. Kim bu iki emanete birlikte sarılırsa o kurtulacaktır”
demiştir. Hz. Peygamber ilk zamandan son zamanlarına dek, hep sürekli olarak Hz. Ali’yi, Ehli Beyt’i, Oniki İmamları övmüş ve bunların Kur’an’la birlikte en temel kaynak olduğunu tüm insanlığa bildirmiştir.

Ancak ne yazık ki, mazlum ve cahil halk kitleleri bu gerçeklerden, bu insanların ilkelerinden uzak bırakılmıştır. Günümüzde de bu süreç halen devam etmektedir. İslamiyet, Hz. Ali’nin ve Oniki İmamların dışında öğretilmeye ve öğrenilmeye çalışılmaktadır. Bunlardan anlaşılacağı üzere son peygamber olan Hz. Muhammed tüm peygamberlerin hedeflerinin nihai, odak noktasıdır.

Hz. Adem’in, Hz. Nuh’un, Hz. İbrahim’in dini İslamiyetin içerisinde vücud bulmuş, yaşam bulmuştur. Hz. Ali’de işte bu İslam peygamberinin velisi ve vasisi olduğundan dolayı, Hz. Adem’den bu yana yaşamış olan tüm peygamberlerin ilke ve fikirleri Hz. Ali ve Oniki İmamların çizgisinde yaşatılmaktadır. Bu anlamda Aleviliğin genel anlamda Hz. Adem’den bu yana, özel anlamda da Hz. Ali’den bu yana yaşadığını söyleyebiliriz. Yalnız burada dikkat edilmesi gereken husus, bu çizginin ”vahiy” kaynaklı olup, kültürel olmadığının anlaşılmasıdır. Söylemek istediğimiz şey, tüm dinlerin ortak yanı olan Allah, peygamber, ahiret fikrini en iyi bilen, açıklayan, tanımlayan şahıs, özel anlamda Hz. Ali’dir.

ALEVİLİĞİN KAZANDIRDIĞI DEĞER

İnsanı ve toplumu ilgilendiren tüm sorunların açıklanması, çözümü ya da ipuçları Hz. Ali ve Oniki İmamların ilkelerindedir. Allah fikri, dolayısıyla da peygamberlik fikri ve bunlara bağlı olarak da Oniki İmamların fikirleri temel anlamda kainatı açıklamak iddiasındadır. Alevilik, bu anlamda evrensel bir iddiadır. İnsanın, toplumun ve kainatın yorumunu yapacak bir iddiadır.

Alevi bakışı, sorunlara açıklık ve çözüm getirir; dolayısıyla da insanı ilgilendiren her konuya duyarlıdır; toplumu ve kainatı ilgilendiren her sorunu, bilinmezi irdeler cevap arar, cevap verir. Alevi bakışı, insanın doğumundan ölümüne dek ve ondan sonrasını da açıklamak, göstermek, hissettirmek iddiasındadır. Alevi bakışının konusu, sadece nesnel gerçeklikler olmayıp nesnel olmayanla da ilgilidir. Oniki İmamların taşıdıkları değer ve ilkeler, yaşanmış ve yaşanacak olan bütün çelişkileri çözmek iddiasındadır. Alevilikte ka-yıtsızlık, çözümsüzlük, çaresizlik ve şaşkınlığa yer yoktur; çünkü Alevilik ilahi te-melli bir fikirdir ve Allah’ın iradesinde çözümsüzlük yoktur.

Alevilik ilkelerini kabul ederek, Alevi bakışıyla evrene bakan kişi, artık bir he-defe yönelmiş demektir. Alevilik bu anlamda, herşeyden önce Allah’ın rızasını kazanmaya yönelik temel hedefe yönelmek anlamına da gelir. Kişi, kendisini ve kainatı lütfuyla yaratan Allah’ın yüceliğine istinaden, O’nun iradesine uygun olarak ruhunu ve bedenini yönlendirirse ya da başka bir deyimle Allah’ın ahlâkıyla ahlâklanabilirse; güzel ahlâk sahibi olabilmek için, Allah’ın buyurduğu gibi veya O’nun buyruğuna uygun olarak yaşamını ”helal, haram, mekruh, müstehab, mübah” gibi fıkhi hükümlerle bu hükümlerin felsefesini bilerek ve anlayarak yönlendirebilirse, böylece yüce yaratıcıya lütuflarından dolayı teşekkür etmeye çalışmış olacaktır.

İslami deyimle ”kulluk” görevini yapacaktır. Şüphesiz, bu tür yönelişler, Allah’ın ihtiyacıyla ilgili olmayıp, kişinin bizzat kendi değerinin Allah katında yücelmesiyle ilgilidir. Biz Allah’ı her türlü eksik ve noksan sıfatlardan tenzih ederek biliriz. Eksiği ve noksanı olan Allah değildir. Bu şekildeki fıkhi ve irfani yöneliş sonucunda kişi, kendisiyle, kainat arasındaki ilişkiyi çözecek ve kendi varlığının sebebi hikmetini bulacak ve görecektir.

Kişinin bu yönelişi sırasında değer yargıları ve hayata bakışı değişecek, güzelleşecek ve kişi hayatın gerçek esprisini yakalayacaktır. Artık kişi, nereden gelip nereye doğru gittiğini ve sonuçta ne olacağını bilecektir. ”Nefsi cihad” da denilen bu süreç sonunda, kişide değerler devrimi olacak, kişinin gözünde bazı devler cüceleşecektir.

Nihai aşamada, artık kişi akılla birlikte ulaşabileceği ”aşk” ya da ”tutku” sınırlarına ulaşacak ve Allah’ın lütfunu yani bağışlamasını ümitle bekleyecektir. Kişinin artık tek endişesi Yüce Allah’ın kendisinden bu lütfu esirgemesi korkusu olacaktır ve bu kişi, ümit ve korku arasında, belli bir günü bekleyecektir. Bu tür kişilerin çoğalması durumunda da ”her toplum layık olduğu çerçevede yönetilir” ilkesi gereğince, toplumun üst yapısında buna uygun değişimler olacaktır. Zaten dünyayı adaletle dolduracak önder olan Oniki İmam ve pratiği, temel kaynakları olmazsa olmazları vardır.

Bunlar belirlidir ve bu noktalarda kişi, belirli bu ilkeleri, en azından teorik olarak kabullenmek durumundadır. Kişi bu ilkeleri kendi aklıyla, kendi düşünce ve muhakemesiyle bulup, onlara inanıp, teslim olmak durumundadır. Bu, doğmatik bir süreç olmayıp sonsuz bir süreçtir. Tüm bu çerçeveden anlaşılacağı gibi, Allah fikrini Allah’ın adıl olduğunu, Peygamber fikrini, Oniki İmamların imametini ve Ahiret alemini reddeden kişinin ya da kişilerin Alevi olmaları mümkün değildir.


Alevilikte Kaynak Sorunu ya da Sıkıntısı Üzerine Bakış

Alevilik sözkonusu olduğu zaman konuşan, yazan kimselerin mutlaka ve mutlaka Kur’an ve Oniki İmamlardan kaynaklar getirerek söz ve davranışlarını bu sahih kaynaklar çerçevesinde isbatlamak zorunluluğu vardır. Kaynakların da doğal olarak Arapça ve Farsça olması gerekmektedir.

Hz. Peygamberin ve Oniki İmamların fikirlerini temel olarak bu Arapça ve Farsça kaynaklardan öğrenmek zorunluluğu vardır. Pek doğaldır ki o günden bugüne kadar gelen kaynakların bazıları, sahih değildir; yani çarpıtılmış kaynaklardır. Hangi kaynağın doğru, hangisinin yanlış olduğu konusunda da Alevi teorisinde Oniki İmamların senet zinciriyle onların dostlarından gelen kaynakların ve tefsirlerin veya hadislerin genel anlamda doğru kabul edileceği tezi vardır. Aleviyi kaynak bakımından Sünniden ayıran temel espride budur.

Alevi kişi, İslamı anlama konusunda mutlaka Oniki İmamlara ve onların dostlarına senet zinciriyle dayanan kaynaklara öncelik verir; İslamı anlama ve yaşama konusunda Emevi, Abbasi, Osmanlı ve bunlarla işbirliği yapan kaynaklara güvenmez. Bu nedenle de Alevinin aldığı abdest ya da kıldığı namaz şekliyle Sünninin aldığı abdest ve namaz şekli farklıdır ve bu tip farklılıklar hem fıkıhda ve hem de İslamı anlama noktasında kendisini belli eder.

Aleviyi diğer İslami ekollerden ayıran temel ölçü ve yaklaşımlardan birisi de zaten bu bakıştır. Bu noktada birkaç Alevi kaynağından en azından isim olarak bahsetmek gerekiyor. Aleviler, ”dua” konusunda ”Sahifeyi Seccadiye ve Kumeyl duası”; ”tefsir” konusunda ”Mecmail Beyan, Beyanı Hak, El mizan, Tefsirül Numune”; ”fıkıh” konusunda ”Lumeteyn, Usulü fıkıh, Muhtesar, Kifaye, Tevatur”; ”hadis” konusunda ”Usulü Kafi, İstibsar, Menla Yehzuruhul Fakih, Tehsibil Ahkam”; ”kelam” konusunda ”Temhidil usul, Usulü kelam”; ”tarih” konusunda, ”El irşad, Tarihi Tevatur, Gıssası Kur’an, Müntehil Amal” gibi bazı kaynakları öncelikli olarak kullanır. Buna benzer birçok kaynak, Alevi-İslam anlayışında kullanılır. Ancak ne yazık ki Ana-dolu’da yaşayan Alevileri bu kaynaklardan kopardıkları için, onlar Aleviliklerini gerektiği gibi yaşayamamış; çünkü öğrenememiştir.

Başka insanların, toplumların ve ideolojilerin ilkelerinin Alevilik olarak sunulmasını önlemenin en temel yolu Kur’an ve Ehli Beyt çizgisindeki temel kaynaklara yönelmektir. Anadolu’da Alevilik adına cem yapılıp, semahlar dönülür ve dedeler dinlenir. Oysa ki bu uygulamalar, eski Türk ve Kürtlerin Şaman ve Zerdüşt dinlerine ait kültürel uygulamalardır ki, bu uygulamaların ne Kur’an’la ne de Oniki İmamlarla bir ilgileri yoktur.

Yine Anadolu’ya gelmiş ve Müslümanlığı kabul etmiş bazı kitleler eski inanışlarını, İslami çerçeve içerisine sokarak yaşatılmıştır. Bir müddet sonrada bu pratikler, değişik tarikatler tarafından İslam olarak algılanmış, Hz. Ali’ye atfedilmiştir. İşte Anadolu’da Osmanlı tarafından Anadolu’yu Sünnileştirmek ve yabancı unsurları Osmanlı lehine kullanabilmek amacıyla kurmuş oldukları Bektaşilik tarikatı, bunlardan birisidir. Anadolu’da yaşanan tüm kültürel öğelerden içerisinde birer parça bulunan bu tarikat, Hacı Bektaş adına onun ölümünden sonra Osmanlı tarafından örgütlenmiş olmasına rağmen, tıpkı diğer Sünni tarikatlar gibi, kendisini Hz. Ali’ye bağlayarak, bağlıymış gibi göstererek Hz. Ali’ye sempati duyan kitleleri Hz. Ali’nin yolundan ve temel kaynaklarından uzaklaştırmıştır. Bektaşilik nihai anlamda bir kültürel sentez olup, Sünni tasavvufçu Hacı Bektaş’tan da uzaklaşmış durumdadır. Hz. Ali’ye de uzaktır.


ALEVİLERİ BEKLEYEN GELECEK VE SONUÇ


Anadolu’da yaşayan ve kendisini Hz. Ali’den yana sayan kişiler, temel kaynaklardan beslenemedikleri, uzaklaştırıldıkları için, mevcut sistemlerin ve ideolojik akımların otorite ve taaruzları karşısında kimliklerini kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya kalmışlardır.

Elbetteki bu duruma hemen gelinmemiştir. Günümüzde en yoğun olarak solcu, Bektaşi, Diyanet ve İlahiyat grupları, kendisini Alevi olarak kabul eden kitlelerin yönünü Oniki İmamların yaşadıkları bölgelerden uzaklaştırmak için çaba harcamaktadır. Temel kaynaklarından koparılan bu kitleler, sonuçta Bektaşileştirilmeye, Sünnileştirilmeye, sosyalistleştirilmeye, kapitalistleştirilmeye, Kemalistleştirilerek sistemin tüm ilkelerini gözü kapalı savunmaya doğru yönlendirilmek istenmektedir

. Günümüzdeki süreç, bu süreçtir. Bugün baktığımızda çok yoğun olarak bir kimlik bunalımının yaşadığını görmekteyiz. Elbette bunun sadece Alevi kitlede olduğunu söylemiyoruz; ancak Alevi kitle üzerine daha yoğun gelinmektedir.

Günümüzde kişilerin kendisini hem Alevi hemde Sünni olarak ifade edebildiklerini; hem Alevi hem de Bektaşi olarak tanımlayabildiklerini; hem Alevi hem de solcu olarak nitelediklerini görebiliyoruz ki, bu duruma dikkat çekmek gerekir. Eğer bir kişi, Kur’an’ı, Hz. Ali’yi, Oniki İmamları tanıyarak, bilerek kendisini yetiştirmiş ve bunların ilkelerini de yaşam pratiğine geçirmişse, bu kişi artık solcu, sağcı, Bektaşi, Sünni, faşist, kapitalist, sosyalist ya da Kemalist olamaz. Alevi olan bir şahsın, artık Türklük, Kürtlük türünden milliyetçi yaklaşımları ve sorunları da olamaz.

Alevilik evrensel bir iddiadır, evrensel bir hülyadır, evrensel bir çözümlemedir. Oniki İmam fikirlerini kabul eden herkes, Alevidir. Bu nedenle milliyetçi ve ırkçı tezlerle ya da kan bağlarıyla insanı ve toplumu değerlendiren ölçüler, Aleviliği açıklayamaz.

Bu nedenle Aleviliği ana, baba ya da belli bir bölge ve yere bağlayarak tesbit etmek, Hz. Ali’nin ilkelerini hiç bilmemek demektir.

İşte günümüzde Alevilik anlaşılma ve ayrışma sürecini birlikte yaşamaktadır. Kur’an ve Ehli Beyt ilkeleri doğrultusunda hareket eden ve bunu yaşamının her safhasında yaşatan insanlar, kurtuluşa erecek diğerleri bu yoldan uzaklaşacaktır.
Aslında Kur’an-ı Kerim’e bakıldığında, Ehli Beyt ile ilgili birçok ayet görülecektir. Kur’an’da üçyüzü aşan sayıdaki ayette Ehli Beyt’ten ve onların başından geçen olaylardan bahsedilmektedir.

Kısaca söylemek istediğimiz, Ali’ye uyanlar Alevidir. Alevilik İslamiyetin özüdür. İslamiyeti, Kur’an ve Ehli Beyt çerçevesinde anlayıp yaşayanlar Oniki İmamlardan ve dostlarından öğrenenler ve kainat ile kendisinin kainattaki yerini Oniki İmamlara göre açıklayanlar Alevidir.


ALEVİLERİN GÜNÜMÜZ PRATİĞİNDEKİ TEMEL ÇELİŞKİSİ


Günümüz Aleviliğinin TEMEL ÇELİŞKİSİ, Cami-Cemevi arasında yapılacak tercih yada seçimle çözülecektir. Yapılacak bu tercih yada seçim Anadolu’da yaşayan ve kendisini Alevi kabul eden, Oniki İmamları seven ancak BİLGİSİZ bırakılmış, MAZLUM bir toplumun GELECEKTEKİ YERİNİ belirleyecektir.

Önemle tekrar söylemek zorundayız. Eğer yapacağımız tercih yada seçim sadece bizi ilgilendirseydi yada sadece bu DÜNYA’YA ilişkin olan bir tercih olsaydı, bu konuya bu kadar önem vermeyebilirdik.

ANCAK Alevi halkının bu tercihi bütün GELECEKTEKİ NESİLLERİ etkileyecektir. Bu tercih bizim MAHŞERDEKİ DURUMUMUZU etkileyecektir.Allah korusun sırf bizim yanlışımızdan dolayı gelecek nesillerinde helak olmasına sebep olabiliriz, GELECEKTEKİLERİNDE VEBALİNİ yüklenmek zorunda kalabiliriz. Allah korusun AHİRET ALEMİNDE, Oniki İmamların karşısında REZİL olabiliriz.

Bu nedenle burada yapacağımız seçim ÇOK ÖNEMLİDİR. Bu yüzden de bu konuya daha çok önem veriyoruz. Her iki olgununda beraberinde getireceği temel bazı unsurları sıralayarak MAZLUM ALEVİ halkının gelecekte nereye götürülmek istendiğini göz önüne sermek istiyoruz. Düşünürken ya da tercih yaparken PARÇALARI DEĞİL, BÜTÜNÜ GÖRMEK GEREKİYOR. Görmek isteyenlerin, kalbi temiz olanların kolaylıkla göreceğine inanıyoruz.Göremeyenler için ise Allah’tan hidayet diliyoruz. Gerçeği bile bile saptıranlara ise Allah’tan KAHIR ve BELA diliyoruz.

Evet bende kitabi bilgilerin dışına çıkarak biraz güncellemek istiyorum
Aleviler ile uzun süredir temasta olan biri olarak sözlerimi hafife almamanızı tavsiye edebilirim

1.Aleviliğin islam ile olan hiçbir bağı kalmamıştır
Çünkü alevilerin ekserisi yaratıcıya inanmak ile birlikte kur'anın tahrif edildiğine sonradan eklemeler yapıldığına inanır bundan ötürüdür ki onların Kur'an inanması söz konusu olmaz.

Hz.Ali ye atfen sözlenen sözler özellikle Pir Sultan Abdal gibi devrin devlet düşmanı olarak sivasda sivas beyler beyi Hızır Ali paşa tarafından idam edilmiş kişilerin Ali ve İslam ve Kur'an ve islami değerler ve inançlar için söyledikleri söz ve deyişler hakaret aşağılama içermektedir.

Alevilerin ekserisi Kur'anın emir ve nehiylerine riaayet etmemekle beraber bunları kabul dahi etmedikleri için AÇIK bir inkar içindirler.

İslama ait değerlere mesela SAKALA mesela Kişilerin Sarığına mesela çarşafa veya türbana veya hacca kin ve nefret ölçülerini dahi aşacak nitelikte saldırganca bir tutum içindedirler..

Bir kişi başka bir kişiye karşı kötü söz kullanır ise ona sadece vebal kalır ancak islama ve islama ait bir değere karşı kötü söz ve yakıştırma kullanırsa onun imanı gitmiş ve dinden çıkmıştır.

Alevi kesim marksis söyleme onyıllardır en büyük desteği sağlayan kitledir.

Ülkemizdeki yakın tarihteki sağ-sol olayları özü itibari ile alevi-sünni olaylarıdır.

1 Mayısta gazi mahallesinde ve daha birçok yerde POLİSE taş atan olay çıkaran ve yüzlerini KIZIL maske ile saklayan kesimin ekserisi alevidir.

Şimdi aleviliğin pratikte ne olduğu daha aşikar.

CAMİİ----------------------------------------CEM EVİ

İmam (Hoca) olacaktır........................... ...........................Baba, Dede olacaktır.

Müezzin olacaktır............................................ .................Halk ozanı olacaktır.

Ezan okunacaktır. (Aliyyen Veliyyullah)............ ...................Saz Çalınacaktır.

Namaz kılınacak................................................. ........Semah dönülecek.

Kıbleye dönülecek. ............................................. ..........Post sahibine dönülecek.

Kur’an dinlenecek................................................ ...........Masallar dinlenecek.

Helal, Haram, Müstehab, Mekruh öğretilecek....... ...........Laiklik, Solculuk, Çağdaşlık vs.öğretilecek.

Akıl, Vahiyle beslenecek...................................... ..............Akıl Şeytan’dan beslenecek.

İslami Cemaat oluşacak...................................... ...............Arabesk yapı oluşacak.

İzzetli siyasi tavırlar........................................... .................Kurulu düzene uşaklık.

Oniki İmam konuşulacak.................................... ...............Hacı Bektaş, Abdal Musa, Balım Sultan konuşulacak.

Caferi (Oniki İmam) Mezhebi uygulanacak........... .................Bektaşi tarikat kuralları uygulanacak.

Oniki İmam Külltürü (İslamın özü) yaşatılacak ... ...................Şaman kültürü yaşatılacak.

Aleviler Alevileşecek........................................... ................Aleviler Bektaşileşecek.

Alevi-Sünni kardeşliği pekişecek......................... .................Alevi-Sünni zıtlaşması pekişecek.

Aleviler kendi kaderlerini kendileri tayin edecek.. ...................Alevileri başkaları yönlendirecek.

Aleviler bağımsız kimliklerini kazanacak............... ................Aleviler kimliksiz kalacak.

Alevilik, İzzet ve Şeref getirecek............................ ...............Kimliksizlik zillet getirecek.

Ehl-i Beyt’e yüzakı olunacak................................... ............Ehl-i Beyt’e yüzkarası olunacak.

Mahşer günü alnı açık, başı dik................................ ...........Mahşerde yüzü kara, boynu bükük.

İslami Merkez......................................................... ...........Materyalist olacak.

Onurlu bir Ümmet................................................... ............İlkesiz bir Millet.

Allah (cc) Rızası....................................................... ..........Halkın Razılığı.

Gerçek Sevgi, Gerçek Aşk......................................... ......Sahte sevgi, sözde sevgi.

Hüseyinler yetişecek................................................ ..........Yezidler yetişecek.

GELECEĞİMİZ HÜSEYİNLEŞECEK............................ ........GELECEĞİMİZ YEZİDLEŞECEK.


Tercihinizi Yapın,


İZZET Mİ ?-------------------------------------- ZİLLET Mİ ?

kardeş yazılarımda senin tespitlerini de içeriyo
sorulan soruların yanıtları da var inşallah

evet paylaşımlar çok yerinde
Son dönemde özellikle almanyadaki alevi derneklerinden yükselen ses ;

Efendim islamın alisi ile bizim alimiz bir değildir
Bizim alimizin yaratıcı yanı vardır
Bizim alimiz islam adına cihad eden ali değildir.

alevilerin kur'anla hiçbir ilişkisi yoktur
Kur'an alevileri bağlamaz..
Ateist olupta ben aleviyim diyebilenler olacaktır bu gayet normaldır

Devriye ve rehenkarnayon vardır ki dünya hem cennet hem cehennem dolayısıyla ne ahiret inancı ne cennet ne cehennem
Bu ekser alevinin ortak inancı olmakla birlikte bu konuda farklı düşünceler de var

Aslında okadar çok rivayet var ki
Yani bir konuda ne kadar çok rivayet var ise o konu okadar bilinmiyor demektir

EVET kardeş haklısın
bunlar ne yazıkki zamanında osmanlı ile safevilerin çekişmesini
gerçek alevi türkmen aşiretlerine hesap kesip onların katlini mübah görüp uyguladıktan sonra
bütün kitapların kütüphanelerin yakılması ve alimlerinin öldürülmesinden sonra
alevi toplumu uzun bir sessizliğe girdi
zamanlada bozuk şaman inançlarından doğmuş bektaşilik alevilerin sesi olmaya çalıştı herkes de öyle tanıdı
ama zamanımızda çok şükür alevi gençliğinde büyük inkişaf ve uyanış var
artık kitleler halinde aleviliğin özüne yani 12 imamın yoluna dönüyorlar biz bunun açık şahidiyiz


özellikle etrafta son yıllarda asıl akideleri bektaşilik olup kendilerini caferi diye tanıtanlar var
aldanmayın

ammar kardeş eline sağlık
gerçekten bir çok insan bu yazılardan ve tespitlerden sonra ön yargılarından kurtulur inşallah

evet gerçekten çok açık ve net bir bilgi

Elinize dilinize yüreğinize sağlık gerçekten aydınlatıcı oldu benim için hep düşünürdüm hz.Ali'yi seven böyle olamaz derdim meğer adamların klavuzu farklıymış İnşaAllah mevlam yoldan çıkanları hidayete erdirir yolda olanları yerlerinde sabit kılar. Amin..