saf deha
Profesör
Gülü katletmek ya pahasına
Aldırmazlar bülbül çekse yasına
Dize vura vura hem kana, kana
Ölen aşıklara-aşka gülerler!
Kim yaşar ki aşksız çekmez üzüntü
İlahidir hemde ilhamdır çünkü…
Sevdaysa yanardağ buzu eritir
Lavları akarken yakar görüntü!
Aşık vazosunda gül gibi soldu
Şimdi dikenleri sırıtır oldu
Karayel ağaçtan yeşili yoldu
Bunu hiciv, şaka sanıp gülerler!
Görmüyoruz artık efsane Aslı
Yol bilmez Kerem de dolaşmaz yaslı
Boyun bükmüşsen görsen esaret
Kılıcın çıkmazda kınında paslı…
Aşk kalbi dinleyip dimdik durmaktı
Vatanda özgürce hayal kurmaktı
Bir şehit haberi gelse sılaya
Acıyla göğsüne ahla vurmaktı…
Bu aşkı söyleyin kim ki hor gördü
Önüne engeller kaleler ördü
Vuslatı bilmeden Keremle Aslı
Cinayete kurban gitmişçe öldü…
Hayatına sürmüş gözünde yar yok
Olsa diye kurmuş sözünde tat yok
Pişmanlıktan vurmuş dizinde iz yok
Evlense boşuyor sonra öldürür!
Aşk var diyorsan vur düşmanına
Atandan yadigar kalmışsa kaman
Verdirme tek nefes onunla aman…
Eğik başla gezme, görürse dik dur!
Saffet Kuramaz