...
- Konbuyu başlatan Rosasepia
- Başlangıç tarihi
Rosasepia
Ordinaryus
Kim bu kıvırcık ...
Rosasepia
Ordinaryus
Yeğenim
Rosasepia
Ordinaryus
14 yeğenim var, kız yeğen "niece", erkek yeğen "nevø"
Rosasepia
Ordinaryus
Ataları viking
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
spesifik
آزادی قید و بند
Bi balık tutamamışlığım bi paraşütten atlamamışlığım... uhdedir...
"İstanul'a Değil,
Sepia'ya İthafen"
Sepia'ya İthafen"
Ben bu şehre ne zaman baksam
Üşümenin adı İstanbul oluyor
Turuncu kesiği taş sokakları
Hırpalıyor yağmur her akşam
Ve bir martı denize küsüyor
Yitiriyor mavisini su-kuşağı
Güneş yüzünü okşuyor arşın
Kırmızı sıçramış ak bulutları
Yanağından öpüyor bir serçe
Ve bir ayna kırılıyor toprakta
Solgun gülleri diriltircesine
Öpüyor tomurcuğu asi rüzgâr
Zambak karası hüzünlerin şehri
En çok akşam vaktini seviyor
Çünkü kapatıyor günahı siyah
İnine çekiliyor münafık hisler
Ve şaşkın bir kelebek edasıyla
Sırtında taşıyor maskesini insan
Sonra şehzade gamından yorulanlar
Yeniçeri isyanına hüküm giyiyor
Ve çarpışıyor binlerce körebe
Sahhâr yüreklerin üflediği nefes
Kan soluklarına karışıyor gizlice
Ne yağmur ayrılıyor kara buluttan
Ne de su sızıyor göz pınarlarından
Sonra şehre koşuyor ırmak kuşları
Saffûra’nın eteğini sıyıran poyraz
Musa’yı hatırlatıyor esmer gençlere
Ve haya perdesinin küçük yırtıkları
Dikiliyor sabıkası sökük terzilerce
Ve yalnızlık mevsimi düşüyor iklime
Başrolüne soyunduğum bu şehirde
Ayaklarımı ürpertircesine koşuyorum
Göğsümde rütbe gibi kavga çiçekleri
Ve omuzlarımda binlerce isyan filizi
Suya kement vursada serseri vaşaklar
Karadan yürütüyorum aşkı ve yemini
Ceylanları vuran dırahşan türkülerini
Meryem’in suskunluğuyla yakıyorum
Ve kalplerin çarmıhına gerilen sevdamı
Bu nankör şehrin boynuna takıyorum
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Rosasepia
Ordinaryus
Cennet mağarası / Mersin Silifke
